Beste netwerk, vrienden en dierbare kennissen,

Het is niet makkelijk om over mijn persoonlijke situatie in Turkije te schrijven. Ik heb ook lang getwijfeld of ik het wel moet delen, maar ik ben over de streep getrokken door andere mensen die mij voorgegaan zijn. In het grotere geheel van de aardbevingsramp is mijn vraag een kleine, maar toch is hij urgent. Ik moet snel diverse leden van mijn familie onderdak, hygiëne, voedsel en voorzieningen bieden, omdat ze gehandicapt en vergeten zijn en niet meer zelfstandig kunnen leven.

Zo heeft mijn schoonvader polio aan beide benen en loopt hij bijzonder moeilijk. Hij heeft een rolstoel nodig om te bewegen en dagelijks moet hij een nieuw stomazakje hebben. Hij is bijna door zijn voorraad heen. Apotheken en ziekenhuizen bestaan niet meer in Antakya, de plek waar ze wonen. Zijn vrouw lijdt aan botontkalking en haar bestaande botbreuken bezorgen haar in de kou alle pijn.

Ze zitten opgesloten in een geïmproviseerde tochtige ‘tent’ (zie foto) en zijn aangewezen op kinderen en buren. Er zijn weken voorbij gegaan zonder hulp vanuit de lokale of nationale overheid. Ik ben nog steeds bezig met het organiseren van een evacuatie uit dat gebied (als men dat fysiek aankan) en dat ga ik dus zo snel mogelijk doen zodra ik toestemming heb gekregen van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. 

Tot die tijd is er actie nodig. Daarom houd ik een persoonlijke steunactie om sanitaire voorzieningen, hulpmiddelen, voedsel, kleding, rolstoelen en vooral medicijnen aan te schaffen en persoonlijk bij hen op locatie te laten bezorgen. Deze voorzieningen zijn aanwezig in Turkije, maar buiten het rampgebied, slecht op voorraad en ze moeten contant betaald en vervoerd worden. 

Al het geld dat we ophalen besteden we aan voorzieningen voor mensen die niet kunnen bewegen of een medische beperking hebben. Waar er een waardige begrafenis moet worden georganiseerd gaan we ook met hart en ziel voorzien in die kosten.

Met het streefbedrag kan ik hen een aantal maanden in alle behoeften voorzien. Halen we samen meer op, dan gaan we dat besteden aan directe hulp aan andere getroffenen, vooral mensen met een beperking hebben.

Namens mijn familie, en namens alle slachtoffers, veel dank aan iedereen die doneert.

Met vriendelijke groet,
Enis Odaci