Het verhaal van dit meisje uit Kupang, Timor, Indonesië ontroerend en schrijnend. Het is hartverscheurend om te horen dat ze al haar hele leven pijn lijdt door een aandoening die met een eenvoudige operatie de pijn had kunnen verlichten. Normaliter worden kinderen, die geboren worden zonder anus direct geopereerd. De arts maakt dan een stoma. Bij Memita is dat nooit gebeurd omdat de familie heel arm is en daarbij ook nog in een afgelegen gebied woont waar deze medische hulp niet kon worden geboden en kennis daarover bij de familie ontbrak om verder te zoeken naar hulp.. 

Haar buik is altijd opgeblazen en pijnlijk door deze aandoening. Normaal naar de wc kan ze dus niet en hoe ze (in detail) dan wel zich moet ontlasten, zullen we u besparen. De vernedering en de schaamte die ze ervaart maakt haar situatie nog tragischer.

Stichting Kolewa wil helpen, voor haar gaan we aktie voeren. Het team wil Memita zo snel mogelijk ophalen en het maken van een stoma op Bali laten uitvoeren. Dit zal haar leven enorm verbeteren en haar de kans geven op een pijnvrij en gelukkig bestaan. Daarnaast gaat ze natuurlijk de medische molen in om te onderzoeken of er nog betere opties in de toekomst mogelijk zijn. 

We kunnen allemaal ons steentje bijdragen om Stichting Kolewa te helpen dit meisje de zorg te geven die ze verdient. We kunnen doneren! Elke kleine beetje helpt! Ze is een verstoten kind en is daar zo verdrietig over… haar ogen spreken boekdelen!

Laten we samenwerken om het leven van dit meisje te veranderen! Op dit moment hebben we alvast het geld voor de heenreis, de papierwinkel en de eerste maand onderdak in het opvanghuis van moeder en dochter bijeen. Ze is in het ziekenhuis in Denpasar onmiddellijk opgenomen op de spoedafdeling Waarna binnen enkele dagen een stoma werd gemaakt om haar te verlichten. Dat ging op zich goed maar tot onze grote schrik zat er ook een grote tumor in haar buik die nu verder onderzocht wordt. We bleven duimen op een goede uitslag en die kwam, het was niet kwaadaardig.  Sindsdien maakt ze sociaal gezien enorme stappen, ze wordt steeds vrolijker en leert zichzelf beter te verzorgen. De behandelingen in het ziekenhuis gaan onverminderd door. Ze is al een aantal keren opgenomen voor haar anusatresie en geopereerd. Er is nog een flinke weg te gaan maar oh wat zijn we blij met de resultaten tot nog toe. Het is nu echt wel heel belangrijk dat ik die laatste extra donaties ophaal om haar de komende maanden volledig te kunnen laten verzorgen door stichting Kolewa