Ik fungeer als stem voor velen

Deel deze actie via:

Ik ben dorota reszko 31 jaar, ik wil graag voor mijn re-integratietraject geld inzamelen.

€ 0 van € 8.000 ingezameld

In my way to improve my life, my past is constantly getting in the way. It is impossible to follow courses and find work because I do not have a basic qualification. As a result of my past I have psychological and neurological complaints, which make this process even more difficult. In my reintegration process I discovered that in addition to following training and gaining work experience, I also want to tell my story in a project/initiative.What I want to achieve with this is: ⁃ Tell my story. ⁃ Make others aware that there are people like me in Dutch society. ⁃ Youth and family professionals learn about our experiences and how to interact with us. ⁃ Preventing young people from experiencing the same as me. ⁃ Inspiring and motivating people like me to work on themselves and to rise above their labels.

project:Locked up in society' I woke up in 2015. There was an awareness of how from a young age I get stuck everywhere and don't seem to make positive steps in society. With this awareness I also gained insights into how I went from one failed social and youth care trajectory to another. How I was helped both voluntarily and forcibly, but didn't make any progress. But especially also how my past and time in youth care and incarceration in juvenile prison (to supposedly protect me) still haunts and stands in my way. As a result of this awareness moment, my search, research and drive for others who are locked up in society, youth care, the education system and above all the struggle to improve, develop and educate myself began. This search and research also raised many questions for me. In addition, I notice that my story and that of the others who have experienced this is unknown. The stories, investigations, associations and compensation for people who were mistreated or abused during youth care processes are well known. But what about us? Our past also has a major negative impact on us now and in the future. Common features : - We often have not been able to complete recognized training courses. - Substantial psychological problems and sometimes addictions. - We are often dependent on benefits - We can find it difficult to find work or complete a training - We are labeled as criminals or troublemakers in society - Our children often end up under the supervision of youth care because we often have difficulties with our parenting role on the one hand, but are also dealt with more quickly because we are so-called 'unstable' parents. I see myself that other mothers, who don't have my stamp and make the same mistakes I do in parenting, get away with it. How do I want to do this: In my story I tell by starting in the here and now as a starting point. We gradually take a journey back to the starting point: the moment I ended up in a children's home as a child. I tell my story in the first instance, by using Social Media and a website. Here I share videos, interviews and set up a podcast. In addition, when the time is right, I also want to be asked to speak

In mijn weg om mijn leven te verbeteren, loopt mijn verleden mij constant in de weg. Opleidingen volgen en werk vinden lukt niet omdat ik geen startkwalificatie heb. Als gevolg van mijn verleden heb ik psychische en neurologische klachten, die dit proces verder moeilijker maken.

In mijn re-integratietraject kwam ik erachter dat ik naast het volgen van een opleiding en werkervaring opdoen, mijn verhaal wil gieten in een project/initiatief.

Wat ik hiermee wil bereiken is:

⁃ Mijn verhaal vertellen.

⁃ Anderen bewust maken van dat er mensen zoals ik zijn in de Nederlandse maatschappij. ⁃ Jeugd en gezin professionals leren over onze ervaringen en hoe met ons om te gaan. ⁃ Het voorkomen dat jongeren hetzelfde meemaken als ik.

⁃ Mensen zoals ik inspireren en motiveren om te werken aan zichzelf en om boven hun labels uit te stijgen.

project:

‘Opgesloten in de maatschappij’

In 2015 werd ik ‘wakker’. Er ontstond bij een bewustwording van hoe ik vanaf jongs af overal in vastloop en geen positieve stappen lijk te maken in de maatschappij. Met deze bewustwording kreeg ik ook inzichten in hoe ik van de ene gefaalde hulpverlening- en jeugdzorg traject naar de andere ging. Hoe ik zowel vrijwillig als gedwongen geholpen werd, maar geen stap vooruit kwam. Maar vooral ook hoe mijn verleden en tijd in de jeugdhulpverlening en opsluiting in de jeugdgevangenis (om mij zogenaamd te beschermen) mij nog steeds achtervolgd en in de weg staat.

Naar aanleiding van dit bewustwordings moment begon mijn zoektocht, onderzoek en drive naar anderen die opgesloten zijn in de maatschappij, de jeugdzorg, het onderwijssysteem en boven alles de strijd om mezelf te verbeteren, ontwikkelen en onderwijzen. Deze zoektocht en onderzoek heeft ook veel vragen bij mij opgeroepen. Daarnaast merk ik dat mijn verhaal en die van de anderen, die dit hebben meegemaakt onbekend is. De verhalen, onderzoeken, verenigingen en schadevergoedingen voor mensen die tijdens de jeugdzorgtrajecten mishandeld of misbruikt zijn bekend. Maar hoe zit het met ons?

Ons verleden heeft ook een groot vooral negatieve impact op ons nu en in de toekomst. Veel voorkomende kenmerken :

- We hebben vaak geen erkende opleidingen kunnen afronden.

- Behoorlijke psychische problemen en soms ook verslavingen.

- We zijn vaak afhankelijk van een uitkering

- Wij kunnen lastig werk vinden of een opleiding afronden

- Wij worden bestempeld als criminelen of lastpakken in de maatschappij - Onze kinderen komen vaak ook onder begeleiding van jeugdzorg terecht omdat we vaak enerzijds moeilijkheden hebben met onze ouderschapsrol, maar anderzijds ook sneller aangepakt worden omdat wij zogenaamd ‘instabiele’ ouders zijn. Zelf zie ikdat andere moeders, die niet mijn stempel hebben en dezelfde fouten als ik maken in de opvoeding, er mee weg komen.

Hoe wil ik dit doen:

Ik vertel in mijn verhaal door te beginnen in het hier en nu als vertrekpunt. We nemen geleidelijk aan een reis terug naar het beginpunt: het moment dat ik als kind in een kindertehuis terecht kwam.

Mijn verhaal vertel ik in eerste instantie, door gebruik te maken van Social Media en een website.
Hier deel ik video’s, interviews en zet ik een podcast op. Daarnaast wil ik wanneer de tijd daarvoor rijp is ook gevraagd worden om te spreken.