Beste,

Ben jarenlang financieel gegijzeld geweest door mijn partner.

Ik heb meer dan 23 jaar met oogkleppen opgeleefd, ik hoefde me niet bezig te houden met de financiële kant van ons leven. 
We hadden een eigen huis, maar het moest steeds beter. 
Heb zelf jaren gewerkt, maar het mocht helaas niet baten. Ondertussen werd ik ziek, met invaliditeit als gevolg. Alles liep goed en ik had er alle vertrouwen in, hoe kon ik zo naïef zijn? Ik mocht mij niet bezighouden met het financiële en kreeg geen inzicht.  Vorig jaar is alles ingestort als een kaartenhuisje. Dan pas voelde ik de grond onder mijn voeten letterlijk wegschuiven. In één klap mijn thuis kwijt, mijn enige houvast. Momenteel wonen we in een huurwoning, ik zit hier stilletjes aan weg te kwijnen. De ene persoon die ik te graag zag en blind vertrouwde, ik schaam mij. Mijn dochter woont nog thuis en wil verder studeren, heb zelf de situatie uitgelegd. Heel schrijnend allemaal aangezien mijn partner zelf blijft zwijgen.

Mijn partner en ikzelf leven naast elkaar, heb destijds zelf moeten ijveren om een eigen rekening te openen. De vaste kosten worden gesplitst, ik betaal 40% van de vaste kosten, wat nog teveel is eigenlijk. Ik leef van een invaliditeitsuitkering, op veel begrip kon ik niet rekenen, uiteraard.
Wat ik maandelijks overhou, gaat naar mijn spaarrekening. 

Op deze manier zal ik nog lang kunnen sparen. Eerst wil ik het leven van mijn dochter wat aangenamer maken. Een 2 slaapkamer appartement huren, een thuis waar je jezelf kan zijn. Onze eigen meubeltjes, gewoon basic, want al dat materialisme, nee dankjewel.

Ik hou al maanden een budgetplanner bij, ik weet dat ik het alleen kan, mijn enige houvast momenteel. 
Voor mijn eigen gezondheid wil ik eerst gesetteld zijn en dan de ganse papierwinkel in orde maken ( echtscheiding, alimentatie, ……). 

Ik ben mentaal op en snak naar rust, stress is nefast voor mezel. Sta er ook helemaal alleen voor en moet hierdoor voor mijn dochter, haar toekomst.

Dit is mijn doel, hopelijk kan ik op wat steun rekenen. Heb me jarenlang weggecijferd, voor mijn gezin. 
Liefde maakt blind, zegt het spreekwoord. 
Waarom heb ik mij zo laten inpalmen, ik heb de helft van mijn leven opgeofferd aan een mooiprater.

Waarom Is dit mij overkomen, het wordt een lange weg om aan te werken. Hopelijk krijg ik deze kans dankzij jullie hulp, waarvoor dank.