In 2017 de zoveelste schouderoperatie. Na uren te wachten melden ze mij dat ze mijn echtgenoot in een kunstmatige slaap hielden voor 24u omdat hij 10min gereanimeerd werd en om de schade minimaal mogelijk te houden. Mijn échtgenoot was en is nooit een hartpatiënt geweest dus vroeg ik wat er gebeurd was waarop ze zeiden een luchtembool en er luchtbellen in de hartkamers en de longen zaten.  Na 24u werd hij wakker gemaakt uit de kunstmatige coma, vanaf toen veranderde zijn leven compleet. Hij is niet meer dezelfde persoon : bij alles heeft hij hulp nodig. Door de neuroloog hadden wij nog even hoop : het kan tot 5jaar duren voor de hersenen zich herstellen. De hoop werd ontnomen 2maand geleden : de schade is blijvend. Hij kan nooit meer gaan werken en is blijvend invalide verklaard. Het korte termijngeheugen is blijvend aangetast. Hij is een 33jarige man en vader van 4 kinderen maar toch heeft hij het lichtpuntje niet. Daarom een steunactie op poten gezet om hem wat financiëel te helpen zodat er de nodige hulp kan zijn voor thuis en aanpassingen te doen in de woning ( hij kan de armen heel kort omhoog heffen). Voor hem is het moeilijkste de vooroordelen  dat mensen hebben. Je ziet er niets aan uiterlijk maar de schade is er meer dan genoeg 😔