Hallo, 

Mijn naam is Imad, ik heb heel lang getwijfeld (jaren) om hier iets te posten. Aangezien ik altijd alles zelf graag oplos, principieel. Maar deze keer geraakt ik er niet uit. 

Ik heb een zoontje van bijna 6 jaar oud. 

Door omstandigheden heb ik heel veel van zijn leven gemist. Inclusief de geboorte en eerste jaren van zijn leven. Wat voor mij, maar zeker ook voor hem heel ondraaglijk was. Mijn oogappeltje is op dit moment meer en meer aan het vervreemden voor mij. De schrik hem helemaal te verliezen zit er heel diep in. Op dit moment ben ik dakloos geworden en probeer ik mijn leven op rails te krijgen. Wat niet evident is aangezien ik een medische beperking heb. Ik ben een aantal jaren terug heel ziek geworden en 18 operaties moeten ondergaan. Kort samegevat, had ik een gesprongen appendix en is deze te laat verwijderd waardoor er complicaties zijn ontstaan. Ze hebben vijf tenen geamputeerd en heb ik een verlamming aan de linker voet. Ook een verzakking van de bekken, waardoor mijn rug zich scheef trekt. Dat allemaal zorgt ervoor dat ik niet goed kan stappen en niet lang kan blijven staan. Toch geef ik de zoektocht en de moed niet op! Al val ik erbij neer. De kracht dat ik haal uit mijn zoontje weer ooit bij me te hebben is enorm. Maar mijn medische situatie gaat erop achteruit, dat ervoor zorgt dat ik niet in staat ben om me vlot te bewegen en te werken. Momenteel leef ik van een leefloon afwachtend voor een invaliditeitsuitkering en slaap ik op straat. Ik ben alles verloren. Om mijn zoon weer bij me te kunnen hebben. Heb ik een woonst nodig met een slaapkamer voor mijn zoontje. Wat niet evident is om te vinden met een leefloon. Vandaar mijn schreeuw naar hulp! Voor het te laat is.