Ik heb echt hulp nodig. Ik ben oo vroege leeftijd mijn broer verloren aan kanker, dat heeft een hele impact gehad op mij jeugd, mijn ouders die middels gescheiden zijn. Heel mijn leven. Leefde met de dag, maar toen ik dertig werd kwam daardoor een behoorlijke schuld tevoorschijn. Dat drukt al jaren op mij en op mijn gezondheid. Was te eigenwijs om er hulp bij te zoeken. Ook een soort schaamte, maar wilde dit zelf oplossen. 
Heb er hard aan gewerkt maar toen kreeg ik een Hernia. Einde oefening voor mijn werk. Dacht dat dit mijn leven zou zijn. Depressief, het is maar zo.

Maar toen kwam de liefde uit het niks drie jaar geleden en het mooiste onverwachte een zoontje anderhalf jaar geleden. 
 

Zij heeft en helpt mij nog steeds met alles. Ik heb een goede baan al bijna twee jaar, maar heb al twee jaar loonbeslagen. Ik ben bang dat ik geen vast contract ga krijgen. Heb van mijn schuld 53000 al een hoop afbetaald. Maar het gaat als een vicieuze cirkel. Vallen en opstaan, extra kosten. Het houd niet op.

Ik ben eigenlijk niet de persoon die dit wilt en zeker niet wilt vragen. Maar het duurt te lang nu. Het vreet aan mijn gezin. En als dit weg is, is de druk eraf en weet ik zeker dat ik zelf mijn gezin de toekomst kan geven dat het verdient. 
 

Ben bang dat ik alles verlies als dit laatste beetje niet snel word afgehandeld.

Sorry, maar weet anders niet hoe..

 Mijn ereschuld te na. Zal na dit alles gelukkig elke maand een ander kunnen en gaan helpen.