Sociale media is een leuk platform om ervaringen te delen, om interassante weetjes te ontdekken, om mensen te ontmoeten … maar er schuilen heel wat adders onder het gras.  Dit verhaal is echt gebeurd en ik maak het nu bekend in de hoop om wat hulp te krijgen maar zeker ook om andere mensen te waarschuwen.

In 2022 kwam ik op Instagram in contact met een vrouw genaamd Lisa (fictief).  Zij werkt als Amerikaanse voor de Verenigde Naties in Syrië.  Syrië is (nog steeds) een conflict gebied dus de locatie waar ze verbleef was heel afgesloten met de buitenwereld.  Vanaf het begin dat we elkaar spraken door middel van chat conversaties was ze heel open en spontaan.  Dat voelde wel goed, alsof we elkaar al jaren kenden.  Ik moet toegeven, ik was naïef en ik zag het gevaar niet.  Ze had een zoontje in Amerika met een inwonende nanny.  Haar kind had ze al lang niet gezien omwille van haar langdurige werk-opdracht.  Zomaar even verlof nemen was geen optie.  Na een tijdje werden we echt goeie vrienden en ik zag er geen graten in.  Op een dag had ze een wens om in vakantie te gaan.  Eerst wou ze naar België komen om mij te ontmoeten en vervolgens naar haar zoontje en familie in Amerika.  Maar daar hoort een aparte regeling bij.  Ik kreeg de opdracht om haar vrij te kopen.  Er was geld nodig voor haar vakantie periode, haar transport, haar verzekering, alle kosten eigenlijk.  Niet goed wetende wat het allemaal inhield stemde ik in.  Eerst ging het om een storting van 3000 euro en ik dacht dat het toen in orde was.  Maar al gauw kwam er nog een opdracht voor haar transport en dat werd dan ook nog eens opgedreven met een speciale leger escorte.  Na elke transactie volgde er kort nadien een andere opdracht.  Ze beloofde mij vanalles en nog wat.  Dat ik het geld in meervoud terug zou krijgen, ze beloofde mij een auto en een huis.  Ik begon stilaan argwaan te krijgen natuurlijk.  Maar het kwaad was dan al geschied.  Ergens had ik twijfel of het toch oprecht was en gaf het nog een laatste kans.  Maar een finale reactie bleef uit, enkel nog meer betalingsopdrachten.  Als een sneeuwbal die maar bleef rollen en steeds groter werd.  De gevolgen zijn desastreus.  Ik heb schulden.  Ik red het financieel niet meer.  Zelfs mijn zelfvertrouwen is enorm aangetast.  Elke dag is een dag om te overleven.  Ik ben nu in therapie bij verschillende instanties.  Maar er is nog een grote weg af te leggen.  Dit verhaal schrijven is al een grote stap maar ik weet dat ik nog acties moet nemen. 

Ik hoop dat er mensen zijn die me willen helpen door wat geld te storten.  Niet om het te gebruiken voor die Lisa vrouw, maar echt om mezelf een nieuw leven te gunnen.  Ik wil nu eerst en vooral aan mezelf denken vooraleer ik weer iemand anders kan vertrouwen.  In elk geval nooit meer ga ik zomaar geld geven aan iemand.  Je probeert als mens goed te zijn en iemand te helpen, het is bijzonder jammer dat daar misbruik van wordt gemaakt en dat daar eigenlijk heel weinig aan gedaan kan worden.