Het doel van deze actie is om geld in te zamelen voor Shirley, een vrouw in Egypte die in armoede leeft om dieren in Hurghada te redden. Door middel van geld in te zamelen kan Shirley eten kopen voor haarzelf en kan zij dieren redden in Egypte. Zo kunnen honden en katten gesteriliseerd en gevaccineerd worden. 

Mijn naam is Jamie en ik heb zoveel bewondering voor Shirley dat zij het echt verdient om hulp te krijgen. Haar dag bestaat namelijk alleen maar uit het zorgen voor dieren en zelf heeft ze niks. Iemand moet haar helpen en ik hoop dat jullie dat met mij willen doen.

Toen mijn ouders vertelde dat Shirley in Egypte leeft van een cracker per dag en zich zorgde maakte over haar omstandigheden besloot ik mij ook in te gaan zetten voor Shirley en de dieren in Egypte. Elke euro die voor haar binnenkomt kan haar helpen. Het zou fijn zijn als Shirley weer wat eten kan kopen, de dieren naar de dierenarts kan brengen, en van voedsel kan voorzien. Het zou fijn zijn als honden of katten uiteindelijk geadopteerd kunnen worden van Shirley. Wil jij ons helpen? Elke euro is welkom. 

Verhaal van mijn ouders 

Wij (Ria en Ton) verblijven de laatste 14 jaar vaak in Egypte. Voor ons een fijn land om vooral in onze vakanties te vertoeven.

Tijdens een van onze bezoeken hebben wij kennis gemaakt met een Belgische vrouw, al jaren wonende in de toeristische badplaats Hurghada. (Egypte).

Wat haar zo bijzonder maakt is dat zij zich zo volledig inzet voor de dieren in deze stad, vooral de honden en katten. Deze leven hier veelal op straat of verzamelen zich in groepen elders in de stad.

Niemand kijkt naar deze dieren om. Zij gaat elke ochtend van huis naar plaatsen waar zij de zwerfhonden en katten kan vinden om ze eten te geven en te kijken of alles wel goed met ze gaat. Ziet ze een verwaarloosde of zieke hond of kat die dringend hulp nodig heeft, dan neemt ze deze mee naar een dierenarts. De kosten van deze arts zijn ook voor haar eigen rekening, ook als er een operatie gedaan moet worden. De kosten van castraties zodat de populatie niet te groot wordt is voor haar rekening. Omdat zij niet over het juiste vervoer beschikt, verzorgt zij ook vaak de dieren zelf omdat de dieren niet altijd naar een dierenarts gebracht kunnen worden.

Shirley die zelf nooit wat vraagt en altijd voor anderen behulpzaam is, had een goede baan en kon dit allemaal zelf bekostigen, alleen, ja dit is wel heel triest, ook hier komt de corona om de hoek kijken en zij heeft de laatste 2 jaar vrijwel geen inkomen meer gehad.

In Egypte zijn voor buitenlanders geen sociale voorzieningen, zoals in Nederland, je bent afhankelijk van je eigen inkomsten.

Shirley heeft geen asiel waar de honden en katten kunnen verblijven, de honden verblijven voor haar huis, ze woont in een appartementje 2 hoog in Hurghada.

Wij zien aan haar dat haar inkomsten opgaat aan de dieren, zelf eet ze 1x per dag (en de vraag is wat ze eet). Ze geeft ook aan dat het allemaal wel heel penibel wordt met haar financiën. De honden en katten hebben echter eten en hulp nodig en zij vindt dat zij wel met iets minder kan. Wij geven telkens aan dat ze ook goed voor haar zelf moet zorgen. Als zij niet meer voor de dieren kan zorgen dan zou alles voor niets zijn geweest.

Wij helpen haar zoveel wij kunnen. Wij gingen 2 weken geleden terug naar Nederland en haar daar achterlaten met zoveel zorgen, wij gingen met een heel verdrietig gevoel terug, met de vraag wat kunnen wij voor haar betekenen? Onze dochter stelde voor om misschien hulp te zoeken bij mensen die een kleine bijdrage willen doneren en vele kleine bijdragen kunnen voor haar grote hulp betekenen. Dit zou zo geweldig zijn.

Nu willen wij aan iedereen die daar maar een kleine bijdrage (liefst wederkerige) voor over heeft om Shirley te helpen.

Wij vragen niet veel, elk klein bedrag zou al welkom zijn, om dit te gebruiken voor de dieren en zodat haar eigen kleine inkomsten voor haar eigen eten zou kunnen gebruiken.

Wij zouden iedereen heel erg dankbaar zijn en alle geld gaat rechtstreekst naar Shirley. (Ook namens Shirley en alle honden en katten)

Vriendelijke groet,

Ria en Ton van Haarst