Schaamte, ik voel vooral veel schaamte. 
 

Als vrouw van 30 en mama van 3 kinderen heb ik vorig jaar de strijd tegen kanker overwonnen. Na enkele zeer pittige chemobehandelingen en bestralingen kon ik beginnen aan mijn herstel. Het ging traag en zeker niet pijnloos. Mentaal enorm diep gezakt, fysiek doodop & minder maar ook belangrijk, mjjn vrouwelijkheid. Mijn haar was weg, wat zeer moeilijk was om te zien… Tijdens mijn behandelingen wilde ik enkel niet meer ziek zijn… toen ik dat niet meer was, zag ik er wel nog steeds zo uit. 
 

Helaas was dat niet alles.. Mijn tanden braken 1 voor 1 af, wortels kwamen bloot te liggen… ondanks vele herstellingen en vele kosten heeft dit geen zin gehad. Ik heb enorm afgezien. 
Ik heb de keuze gemaakt om al mijn tanden te laten trekken, weg met die constante pijnen waar ik letterlijk aan kapot ging. 
 

Ik vind het nog steeds zeer moeilijk om buiten te komen, mensen aan te spreken, … ik lijk zo oud… ik voel me oud… 

Bij deze wil ik absoluut geen medelijden! Maar het zou fijn zijn om een gebit te kunnen plaatsen en af en toe weer een lach op men eigen gezicht te durven tonen…

Helaas laat mijn leeftijd het niet toe om een terugbetaling te verkrijgen alsook word dit door de overheid niet bekostigd ookal weten zij, door vele aanvragen, dat dit één van de veel voorkomende problemen zijn bij patiënten met kanker.