Na een Novasure behandeling in maart dit jaar, wat de oplossing zou bieden voor veel pijn en complicaties, begon voor Marieke een traject van vele ziekenhuisbezoeken.

Na verschillende onderzoeken en alle mogelijke therapieën en medicatie is het Post Ablatie Syndroom en Adenomyose vastgesteld. 

Aangezien niets de klachten kon verhelpen is er nu nog één optie: een Hysterectomie. Oftewel: haar baarmoeder moet verwijderd worden. De operatie is met spoed ingezet vanwege de klachten die verergeren.

Elke dag wordt de pijn erger, kan ze steeds minder. De krampen zijn qua gevoel weeën, soms nog pijnlijker dan dat. De constante verkramping/aanspanning van de pijn heeft er voor gezorgd dat ze blaasproblemen heeft die steeds erger worden en last van haar bekken.

De pijn verspreidt zich naar haar rug, benen en billen. Waardoor ze niet lang kan zitten of staan. Lopen gaat moeizaam, momenteel vaker helemaal niet meer. Haar kinderen op de fiets naar school brengen is ook al bijna niet mogelijk. Er is geen andere optie want Marieke heeft geen rijbewijs.

Wel zorgt ze voor haar 2 jongens, het mooiste cadeautje wat ze ooit heeft mogen ontvangen. 

Haar oudste heeft het moeilijk, ADHD, ASS en hij kampt met ernstige pijn en vermoeidheidsklachten in zijn benen die zich bij teveel inspanningen uiten in spieruitval.
Ze kan beide jongens nu al bijna niet meer de zorg geven die ze nodig hebben en extra ondersteuning tijdens herstel is noodzakelijk. 

Het is geen optie is dat er verschillende mensen komen helpen in verband met de stoornissen waar haar oudste mee kampt. Wanneer er teveel veranderingen zijn kan hij daar niet goed mee omgaan. Wat zich resulteert in paniekaanvallen en hij zich fysiek fel uit op zijn broertje maar ook op Marieke.
Gezien de complexe zorgbehoefte van de oudste is het cruciaal dat er tijdens de periode waarin zijn moeder moet revalideren, passende gezinshulp wordt ingeschakeld. Daardoor zetten we in op één zorgverlener die alles kan opvangen.

Via de reguliere weg lijkt dit onmogelijk. Alle instanties zijn gebeld, gemaild en geschreven. Maar het blijkt dat haar hulpvraag te complex is. Ze valt precies tussen de regelingen en wetten. De begeleiding van haar oudste valt onder jeugdzorg maar het vervoer weer niet. De hulp thuis valt onder het WMO.. en ga zo maar door.

Bij alle instanties is er een wachttijd van meerdere weken, weken die er niet zijn. Er is geen overkoepelende organisatie waar alles onder valt.
Zoveel wisselingen is geen optie, dat zou zoveel overbelasting zijn qua zorg en herstel is, nogmaals, noodzakelijk, wat dan niet mogelijk is.

Niet opereren is ook geen optie vanwege de ernst van de klachten.
De operatie is nodig om weer volledig te kunnen leven, om weer mobiel te zijn. 

Des te frustrerender dat deze hulpvraag via zoveel instanties moet gaan met te lange wachttijden. En dan nog zal niet één instantie (dus één vast persoon) dit mogen leveren in verband met de verschillende wetten en regelgeving.

Er is toch een onafhankelijk zorgbedrijf gevonden die alle zorg kan leveren, geleverd door één persoon. De reddende engel die nu nodig is. 

Alleen zijn de financiële middelen er niet om deze zorg zelf in te kopen.
Daarom hier de noodkreet: willen jullie Marieke helpen zodat ze de zorg en hulp gaat krijgen voor de kinderen, voor thuis, zodat ze uiteindelijk weer pijnvrij kan gaan genieten van het leven?