Papa is 71 en 5 jaar geleden is zijn vrouw na een kort ziekbed overleden. Zo goed en zo kwaad pakt hij de draad van het leven weer op. Maar de dagen zijn lang als je alleen bent, alle 3 zijn kinderen zijn uitgevlogen en ik woon het dichts bij hem, dat wil zeggen, hij bovenaan in Friesland en ik onderaan in Brabant. Dus zomaar even een kop koffie drinken zit er niet in. Na heel lang wikken en wegen heeft papa de knoop doorgehakt en staat hij wel open voor een verhuizing naar ons toe. 

Het probleem is echter dat mijn garage die aan ons huis zit omgebouwd moet worden voor een slaapkamer voor papa, wastafel erbij en misschien een douche, zodat hij bij ons de trap niet op hoeft te lopen. Nu kan hij dat nog, maar hoe lang nog. Dat is geen must, maar wellicht wel handig om gelijk te doen als alles open ligt.

In huis heb ik zelf geen ruimte, 1 dochter en 1 zoon die studeren en begrijpelijkerwijs veel op hun kamers doorbrengen hierdoor. En wij hebben op zolder onze slaapkamer, dus daar ook geen ruimte.

Mijn vader is afgelopen 5 maanden al geregeld gevallen, dan weer blauw oog door zijn val, fiets kapot, scheur in zijn jas door struikelen. Met pijn in zijn hart heeft hij zijn rijbewijs niet verlengd, hij wilde geen gevaar zijn voor anderen, bang dat hij ook iets zou krijgen in de auto. Dus auto weggedaan. Maar hierdoor wel ook een stuk vrijheid kwijt.

Die willen wij hem terug geven.

Bij ons zit hij niet meer hele dagen alleen, er komt voor iemand anders een woning vrij, hij kent de omgeving waar wij wonen, moeders kan mee in urn, hij krijgt zijn eigen ruimte (hoop ik) dus wil hij ff tukkie doen, rustig alleen zijn of wat dan ook, die mogelijkheid heeft hij dan.

Alleen de financiële hulpmiddelen ontbreken voor de verbouwing, onze hoop is nu een beetje op uw gevestigd.

We hopen dat kerst 2024 alles geregeld is. Foto is een voorbeeld van hoe we de aanbouw willen realiseren.