Op 19 december vorig jaar leerde ik Gwen en haar man kennen. Zij hadden de dag voordien afscheid genomen van hun dochter, waarbij op 5-jarige leeftijd een kwaadaardige hersentumor werd gediagnosticeerd, met uitzaaiingen in het ruggenmerg. 

Net voor haar 16e verjaardag verloor hun dochter de strijd tegen kanker. Moedig en vol van liefde vertelden ze toen samen over Selin. Het hele dorp leefde mee met dit gezin, en uitte dit op alle mogelijke manieren. Uit medeleven en sympathie, hebben wij toen de gedenkkaartjes aan Selin gratis aangeboden. 

Wat het allemaal nóg erger maakte, was dat Gwen en haar echtgenoot hiermee niet voor de eerste keer zo’n zwaar verlies moesten verwerken… Hun tweede kindje overleed in 2007 op de leeftijd van 6 maand… Hij zou onlangs 15 jaar geworden zijn. 

Gwen, haar man en twee dochters – Selin en Helena, de jongste dochter van toen 11 jaar – kwamen in Bambrugge wonen in 2019, om meer in het groen te wonen, in tegenstelling tot hun vorige woonplaats. Selin was hier dolgraag.

Zij kochten hier een huis met aanpalende weide, en begonnen eigenhandig hun nieuwe thuis te renoveren. De weide was bedoeld voor hun mini-paardjes, waar Selin, maar ook Helena dol op was.

Na het overlijden van Selin, heeft Gwen dan ook de paardjes verder verzorgd, samen met Helena. Het was voor beiden een meer dan noodzakelijke therapie. Wie vaak in Bambrugge wandelt, zal zeker al gemerkt hebben hoe verzorgd de stal, de weide en de omheining erbij liggen. De paardjes zijn zó mooi verzorgd, het is bijna niet te verwoorden.
Gwen en Helena organiseerden samen afgelopen schoolvakanties dagkampen met de paardjes, waarbij kinderen konden helpen met de verzorging van de paardjes, gingen wandelen, en bezorgden die kindjes GRATIS de dag(en) van hun leven. Die kinderen (en paardjes) straalden van geluk na zo’n dag…

Maar als u, beste lezer, dacht dat de tegenslagen stopten bij het overlijden van hun 2 oudste kinderen, lees dan even verder…
Gwen en haar echtgenoot rouwen beiden op een andere manier, en zijn bijgevolg uit elkaar gegroeid. Hun huwelijk was jammer genoeg niet bestand tegen dit onnoemelijk verdriet. 

Daarom zag Gwen zich genoodzaakt haar weide en paardjes te verkopen… 

Toen ik dit zag, brak mijn hart…
We kunnen toch niet toelaten dat Gwen en Helena hun nog enige vorm van levensvreugde kwijtraken?

Hebben ze al niet genoeg geleden? 

Wordt het geen tijd dat er een kleine portie geluk op hun pad komt? 

Ik heb een steunactie opgestart, zodat we de paardjes, maar vooral Gwen en Helena kunnen ‘redden’, en ervoor kunnen zorgen dat ook de volgende vakanties heel veel kindjes een topdag kunnen beleven in ‘De Egemhoeve’. Alle beetjes helpen!