Door omstandigheden heb ik haar begrafenis niet kunnen bijwonen. Mijn narcistische ex was enkel met zichzelf bezig en van mijn familie moest ik enkel het geld voor haar begrafenis zo snel mogelijk bij elkaar sprokkelen. Niemand vroeg of ik er bij wou zijn. Op de moment van haar overlijden hadden wij ruzie. Ze is gecremeerd en uitgestrooid op het kerkhof van Montelimar in Frankrijk. Er zou geen naamplaatje zijn, niets om aan te tonen dat ze daar is. Mijn mama wou alles zo simpel mogelijk. Geen doodsbrieven of prentjes. Ik heb nog steeds geen afscheid van haar kunnen nemen. Kort nadien ben ik uit elkaar gegaan met mijn ex en liet hij mij met schulden achter. Ik ben in schuldbemiddeling moeten gaan, waarvan mijn ex 1 van mijn schuldeisers is. Nu ben ik samen met een schat van een jongen die alles zou doen voor mij, maar geld voor naar Frankrijk te gaan is er niet. Het is elke maand de eindjes aan elkaar knopen… Zou ze trots zijn op mij en haar 2 kleindochters?