Hallo!

Ik ben Jenny en vandaag stel ik mij op mijn meest kwetsbaarst op, ik geef mezelf bloot. Figuurlijk dan, want het is te koud in huis om mijn kleren uit te doen.

Wij wonen in een huis die electrisch verwarmd wordt door accumulatiekachels. We kunnen dus niet even de verwarming opzetten, maar moeten deze eerst uren laten opladen. De overheid riep dat we zonnepannelen moesten installeren, we hadden immers nog 10 jaar recht op een terugdraaiende meter. 4 maanden nadat onze pannelen geïnstalleerd werden, wat ons een quasi nul-factuur zou opleveren, werd de terugdraaiende teller afgeschaft. Met de huidige energiecrisis zouden we nu €900 per maand moeten betalen willen we een beetje warmte in huis hebben.
Maar dat geld hebben we niet. Ons oudste zoontje van nu 3,5 jaar is op zijn 2de verjaardag heel erg ziek geworden. Hij werd opgenomen op spoed en met zijn kroontje nog op is hij in een comateuse toestand gegleden. Nu 1,5 jaar later werken we elke dag heel erg hard aan zijn revalidatie. Hij wordt nog vaak opgenomen maar heeft weer leren stappen, eten, drinken, is weer zindelijk,… maar hij heeft nog een hele lange weg af te leggen. Om deze revalidatie mogelijk te maken, ben ik moeten stoppen met werken, een kind van 3,5 jaar kan namelijk niet zelf naar de revalidatie. Zijn medische kosten lopen op tot €1000 per maand.

En daar wringt het schoentje. Het is dus kiezen tussen de cholera en de pest. Geef ik mijn kinderen warmte of zorg ik dat mijn oudste zijn broodnodige revalidatie krijgt? Als mama vreet dat erg aan mijn hart. Mijn man werkt zich uit de naad zodat we het hoofd boven water kunnen houden, maar eerlijk, het lukt ons niet.

Met het geld dat ingezameld wordt, wil ik graag mijn eigen gezin warmte schenken. Met de overschot wil ik heel graag andere gezinnen helpen die net zoals wij overal in de kou staan omdat we op papier nét te veel verdienen om ergens aanspraak op te maken.

Ik wil je alvast bedanken om mijn verhaal gelezen te hebben en wens je een warme kerst.