In 2011 was ik bezig voor een opleiding tot leraar lageronderwijs toen ik per ongeluk zwanger ben geraakt van mijn vriend. Zulke dingen gebeuren en we besloten het te houden en samen op te voeden. Helaas mocht het niet zo zijn en is ons wondertje na de geboorte overleden. Ik ben hiervoor in een zware depressie geraakt, waardoor ik mijn studie moest staken. In alle kindjes op school zag ik het mijne en ik ging kapot. Een tijdje thuis gezeten, toch maar beginnen werken ( er moet immers brood  de plank). Nu, zoveel jaar later is er nog altijd die studieschuld, waarvan ik al een deel heb afgelost, maar waar ik nooit meer vanaf kom. Ik kan immers maar weinig aflossen omdat ik maar weinig verdien. Mijn ouders hadden niets voor hub kinderen gespaard waardoor ik moest lenen en ik wil mijn doch dat lot besparen en probeer toch wat geld apart te leggen. Als die studieschuld er nou niet was kon ik haar een betere toekomst geven.