De bewoners van Maria Ter Heide wensen  de klok te luiden over het beleid in de buitenwijken van Brasschaat. De gemeente waar Jan Jambon burgemeester zou moeten zijn. 

De gemeente Brasschaat heeft in tien jaar tijd een oppervlakte van 49 voetbalvelden volgebouwd en nog is het voor hen niet genoeg. Naar de buitenwereld toe willen zij zich graag profileren als groene gemeente. Als Brasschaat morgen nog groen is, dan zal dit dankzij de inwoners zijn, want zij laten zich niet onbetuigd.

We lezen op de website van Brasschaat.be:” wij hebben als lokaal bestuur de ambitie om een groene gemeente te zijn en te blijven. ….. De waarde van oude bomen is immers exponentieel veel groter dan die van jonge bomen: ze vangen fijnstof op en zorgen mee voor een aangename temperatuur.”

Fijn om lezen, maar in Maria Ter Heide zien wij dit niet. Stuk voor stuk verdwijnen de groene rustpunten en worden oude bomen neergelegd. 

Op 7 locaties binnen enkele vierkante kilometer, moeten bomen en groene ruimte plaats ruimen voor sociale woningen. Ver van de grote villa's worden stelselmatig groene zones gekapt en wordt groen geruild voor sociale woningen. Wat eens een groene rustige wijk was, is nu een bouwwerf en wordt morgen een voorstad. 

Enkele projecten zijn al toegekend en de bouw is er al gestart of zelfs al gefinaliseerd. De betonhonger van de gemeente is niet te stillen. 

De buurtbewoners nemen dit niet langer en worden ondersteund door een petitie met meer dan 1.100 handtekeningen. 

Net voor de verkiezingen in 2024  heeft het N-VA gemeentebestuur dan  bevestigd dat ze haar  burgers toch zou volgen en beloofden ze plechtig in een zaal vol buurtbewoners ( en in de krant!)  alles te zullen doen om de huidige groene zones te vrijwaren.

De verkiezingen zijn voorbij , de zetels verdeeld en nu  blijken die beloftes niet meer dan  loze woorden te zijn, want bij monde van de waarnemend burgemeester werd bevestigd dat de gemeente berust en geen verzet meer aantekent tegen de lopende procedure. 

Alle vragen die gesteld werden door de buurt, werden met “ neen” beantwoord. Samen met de bomen is ook de geloofwaardigheid in de politiek en de N-VA geveld in de wijk Polygoon.

De buurt ziet genoeg redenen om deze zaak aan te vechten en wil zich in deze niet onbetuigd laten.

We begrijpen niet dat de gemeente vraagt om “tegels te wippen” en dan zelf zulke bouwprojecten in groene zones toelaat. Er zijn genoeg alternatieven  om sociale woningen te bouwen, zonder bomen te moeten kappen. In het eerstvolgende project aan de Halenlei zouden, nog maar eens 22 bomen sneuvelen. We weten dat bomen CO2 opnemen, zuurstof afgeven, in een opwarmende wereld voor koelte zorgen… We begrijpen deze kortzichtigheid echt niet. 

Beleidsmakers die met kettingzagen staan zwaaien, dat zien we dus ook in Belgiê!

Ooit, in 2006, behaalde Brasschaat de titel van meest leefbare gemeente ter wereld. Dat is ondertussen voor Maria Ter Heide allang achterhaald! Hoeveel bomen zijn er ondertussen onder het burgemeesterschap van Jan Jambon gesneuveld? De prestigieuze wedstrijd LivComAwards zullen wij nooit meer winnen.