Hoi iedereen. Ik zal mijn verhaal in kort proberen te vertellen hoe moeilijk het ook is.  2024 ging mijn jaar worden dacht ik. Eigen huisje.  En een job waar ik elke dag met plezier naartoe ging. En begin van jaar begon ik hoofdpijn te krijgen regelmatig basis. En regelmaat naar de dokter geweest.  En ze spraken over spanningshoofdpijn om ik in de horeca werkte onregelmatige uren Enzo.  Maar de hoofdpijn ging ni weg. Werd alleen meer en meer en met samen spraak met de dokter mss toch veranderen van job waar je regelmatig uren hebt.   En heb doen pijn in mijn hart mijn ontslag genomen en andere werk gevonden. En denken het ga voorbij die hoofdpijn.  Maar spijtig genoeg werd het alleen erger en erger.  En dan terug afspraak gemaakt bij de huisarts.  Die mij doorverwezen heeft naar een neuroloog. En afspraak gemaakt.  En een mri scan laten nemen.  En was terug thuis en kreeg al telefoon van ziekenhuis dat ik de volgende dag terug een mri scan moest laten nemen met contrastvloeistof. En paar dagen later telefoon van de neuroloog da ze iets gevonden en da ze mij rap wou zien.  Paar dagen later naartoe.  En doen viel de grond onder mijn voeten weg.  Ze hebben een hersentumor gevonden achter mijn rechter oog  en redelijk groot.  En ze had dan een neurochirurg aanbevolen en afspraak gemaakt voor mij enkele dagen later er naartoe. De tumor moest verwijderd worden.  28 augustus was de dag van de operatie.  En de operatie ging 8 Uurs duren.  En is uiteindelijk 18 uurs geduurd.  Eerste dagen heb ik bijna ni bewust meegemaakt.  En achteraf als wa bewusterd werd kwam de neurochirurg langs.  Met het nieuws sorry wij hebben ni alles kunnen verwijderen omdat het levensbedreigend was geworden. Nu eerst wa aan sterken.  En dan moet er een 2 operatie komen. 26/12 moest ik terug onder scanner en achteraf op controle bij de neurochirurg.  Ja tumor was terug 10% gegroeid. Hij zei we gaan terug opereren 06/01/25.   Wij gaan proberen alles te verwijderen en achteraf gaan we wel bestralingen doen voor zeker te zijn.  Na mijn operatie kwam de chirurg langs. Mijn rechter oogzenuwen en spier waren gekneld geweest door de tumor daarom dat mijn rechter oog niemeer open ga. En als ik met mijn vingers opdoen zie ik wazig. In februari heb ik een afspraak bij de neurochirurg en oogarts om te zien als ze iets kunnen doen aan mijn oog.  Maar spijtig genoeg blijf het leven ni stil staan.  De rekeningen blijven binnenkomen.  Want van de ziekenfonds krijg je maandelijks een bedrag maar is echt moeilijk om alles te kunnen betalen.  En werken is spijtig genoeg geen optie. Want binnen 4 weken beginnen ze met bestralingen    Mijn ouders helpen waar ze kunnen.  En geloof ook beetje in goed wil van de mensen die graag mensen helpen.