Hallo beste lezer.

15 jaar geleden lachte het leven me toe was zelfstandig ondernemer. In de bloei van me leven en gedreven door ambitie.

Me werk liep goed en kreeg de kans een nieuwbouw woning te kopen en een jaar later werd mijn zoon geboren. 
 

het leven lachte me toe. opdrachtgevers  genoeg en zelf dat ik aan mijn eerste personeel aan te nemen. 
 

Door fouten bij de belasting werd ik vele malen onterecht aangeslagen. mijn moeder werd ziek en verloor hier mee een steunpilaar die ik in deze moeilijke tijd nodig had. Deze omstandigheden zorgden dat ik onder grote druk kwam te staan waardoor relatie met mijn gezin en opdrachtgevers langzaam slechter werd. Mensen twijfelde aan mij en wisten niet welke druk ik ervaarde. 

steeds meer werd mijn leven beheerst door de hoge rekeningen van de belasting hypotheek en kinderopvang. Werk liep terug door crisis en een hoofd dat vol zat met stress hoe ging ik alles betalen en kon ik mijn zoon zijn toekomst veilig stellen. dit alles was als een draaikolk die als maar sneller ging en mij langzaam maar zeker werd ik onder getrokken. En was ik niet meer in staat mijn hoofd boven water te houden. 
 

door alle stress werd werken steeds moeilijker mijn moeder was nog te ziek en kon nergens naartoe. Langzaam zag ik het leven uit Mijn handen glippen. 
Voor mijn zoon was dit ook een hele moeilijke tijd. en heel jong leerde hij te leven met gescheiden ouders. N

Na een tijd depressief en opdrachtloos met een dikke hypotheek en een belastingdienst op me nek. Wist ik toch weer aan de slag te gaan. Maar na de eerste week werk. En denkend aan dat licht aan het eind van de tunnel. Kwam ik ten val. En brak ik mijn pols. Omdat ik zzp r was in de bouw en geen financiële ruimte maar enkel te kort had. Was ik genoodzaakt direct door te werkeb met een gebroken pols. Maar als ik het niet deed dan raakte ik misschien mijn huis kwijt. 
 

Omdat ik niet mog stoppen van mezelf want ik wilde mijn huis niet kwijt. heeft mijn pols nooit goed kunnen helen en bleek mijn polsgewrichten nooit te zijn geheeld en heb ik daarna jaren met een gebroken pols door moeten ploetere. 

Ondanks de inzet werd ik nog gebombardeerd met aanslagen van de belasting en die Hypotheek was al een jaar niet betaald. En de bank zetten mij mijn huis uit. En vanaf dat moment was ik dakloos met 200,000 euro schuld en geen dak boven mijnhoofd. Ik heb daarna in een caravan op een camping gestaan maar omdat dit tegen de regels is moest ik die ook verlaten. Dat was het moment dat ik echt in mijn auto moest gaan wonen niemand wilde me nog zien en niemand geloofde me als ik zei dat ik er niks aan kon doen. En dachten dat ik loog over mijn breuk en begonnen mensen het vertrouwen in mij te verliezen en dachten ze dat ik in een leugen leefde. . Mijn zoon haalde ik nog altijd op in zijn weekenden en dan kon ik door met hem te zwemmen 1 keer in de week douche dus dat deden we dan ook ieder weekend. Omdat mijn zoon verdrietig was over zijn vader die op straat woonde. besloot ik me aan te melden bij het leger des Heils en heb daar 2 jaar gewoond. In die tijd besloot ik aan me zelf te werken besloot me op te geven als vrijwilliger bij allerlei instellingen en kwam te werken met gehandicape omdat ik graag mensen die in een moeilijke situatie zitten help. Ook omdat ik in de jaren geleerd had hoe belangrijk goede hulp is. Ik starten een opleiding SPH en had een nieuw doel gevonden. toen kwam Corona en al die werkzaamheden gingen altijd gepaard met menselijke interactie maar dat mocht niet meer door alle Corona maatregelen kon mijn stage en werk niet door gaan en door de 200000 euro schuld kon ik mijn studie niet meer  betalen. Ik was gedwongen te stoppen omdat ik niet meer kon betalen. En daar zat ik het nieuw doel bestond niet meer. En besloot naar de pols te laten kijken die nog steeds gebroken was. In het zieken huis kwamen ze er achter dat het helemaal versleten was en dat ze een stuk uit mijn heup moesten halen om een nieuw botje voor mijn polsgewricht te maken. Dit was gelukt allen was ik alle beweeglijkheid in mijn hand kwijt. 
En kreeg te horen dat ik niet meer mijn pols mocht gebruiken of belasten. En dat ik dus een arm had die ik niet meer mocht gebruiken. Dus toen woonde ik in de daklozen opvang met 1 functionerende arm en dan voel je ook de nieuwe kans door je handen glippen.

na 2 jaar een woning toegewezen gekregen. na 4 jaar kon mijn zoon eindelijk weer bij mij wonen. alleen kon ik niet meer mijn taak uitvoeren als verzorgende vader die hard werkt voor het leven van zijn kind. Na veel denken besloot ik een stichting op te richten om daarmee de mensen zonder geld te steunen. met crowdfundingplatforms duurt het langer als verwacht om een bedrag te vergaren. Dus bedacht ik een verhuurbedrijfje te starten om zo de stichtingDWVVprojecten opgang te helpen.  

inkomsten die gewonnen worden zullen allemaal in de stichting worden gestoken.  En zie het zelf als een vrijwilligers baan. Met een mooi eind doel. 
 

alstublieft help mij opgang zodat ik nu eindelijk na 15 jaar een echte nieuw start kan maken en de stichting een feit kan laten worden.

ik heb nodig 12000 als start Kapitaal om de spullen aanteschaffen en mijn verhuur bedrijfje te starten. Om op deze manier inkomsten te genereren ten behoeve van de St DWVV projecten en zo als nog het doel te bereiken.

met vriendelijke groet Maarten Kouwenhoven