Hallo iedereen,

Ik ben Petra, een alleenstaande mama van 52, met een dochter van 14 met beperking (ass, adhd, dcd, social anciety).

Sedert 14 jaar werk ik voor dezelfde firma waarnaar ik mij moet verplaatsen met het openbaar vervoer aangezien ik sedert ongeveer 2 jaar helaas geen auto meer heb. Tot vorige week deed ik dit deels met de lijnbus, deels met de belbus aangezien het bedrijf waar ik werk niet bereikbaar is met het gewone openbaar vervoer.

Sinds de wijzigingen deze week bij de lijn is het voor mij onmogelijk geworden om mijn werk te bereiken. Ik was zowieso al meer dan 12 uur per dag van huis omdat ik meerdere overstappen moest maken met de bus, maar door de nieuwe regeling zou ik nog meer overstappen moeten maken + ook nog eens gebruik moeten maken van de trein. Dit zou erop neerkomen dat het mij al bijna 20 euro kost om 1 dag naar het werk te geraken.

Van de werkgever ben ik verplicht om minstens 2 dagen per week naar het bedrijf te komen, de rest van de week kan ik thuiswerken. Indien ik mij hieraan niet hou verlies ik mijn job en dat zou voor mij een complete ramp zijn.

Dan is er ook nog het feit dat ik een dochter heb met een beperking. Het is al meermaals voorgevallen dat zij flauwvalt op school of onderweg van/naar school. Ik krijg dan een noodoproep maar aangezien ik geen auto heb geraak ik zelfs niet bij haar, wat echt problematisch is en mij als mama echt wanhopig maakt.

Het kan dus echt niet meer zo verder. Ook is het van waar ik woon een kilometer te voet stappen naar de dichtsbijzijnde bushalte, in dit vriesweer is dit, vooral voor mijn dochter ook geen pretje, laat staan als je nog wat spullen mee te dragen hebt.

Kortom, dit is een noodkreet, het gaat gewoon niet meer verder zo, het is voor ons niet meer mogelijk. Een autootje is geen luxe voor ons, maar gewoon iets wat we absoluut uit noodzaak nodig hebben, zowel om nog naar mijn werk te geraken, als om in noodsituaties bij mijn dochter te geraken.

Ik verwacht geen luxe, een oud rammelkarretje is meer dan genoeg, zolang het mij maar een paar kilometer verder kan brengen elke dag. In het bedrag dat ik had vooropgesteld zit ook verzekering en inschrijving want dat kan ik helaas zelf ook niet ophoesten wegens mijn financiële toestand. Ik werk keihard maar door omstandigheden en de vele tegenslagen die ik al heb moeten verwerken heb ik loonbeslag waardoor ik maandelijks 800 euro hieraan al verlies.

Het zou mijn dochter en mijzelf de gelukkigste mensen ter wereld maken mocht het lukken om ons weer mobiel te maken, we zitten nu ook eigenlijk constant thuis opgesloten omdat we nergens naartoe kunnen, boodschappen moeten geleverd worden wat ook een serieuze hap uit ons budget is, kortom, het lukt gewoon niet meer.

Bedankt alvast om dit te lezen, alle hulp is welkom, alle andere voorstellen ook om eventueel goedkoop een autootje te lenen een paar keer per week, maar we zijn momenteel radeloos, de moed zit in onze schoenen en we zijn zowel fysiek als mentaal gesloopt momenteel. Wie me eventueel een job met wagen kan aanbieden, laat het aub weten, ik wil er gerust heel hard voor werken in de plaats.

Veel lieve groetjes van ons, en pootje van Zuzi, de hond (die het ook fijn zou vinden als ze nog eens mee op stap kan ;) )

Fijne dag verder aan iedereen en nogmaals bedankt om mijn oproep te lezen, voor alle hulp, advies, of gewoon al een luisterend oor. Dankjewel !!!