Onze lieve Duite Dog ging met ons mee naar speltherapie van mijn dochter en met mij mee naar EMDR therapie (traumatherapie). Door haar voelde ik mij eindelijk weer veilig op straat. Ze was zo lief en luisterde zo goed. Wanneer ik een paniek aanval had, wist ze precies wat ze moest doen. Ze kende alle commando's al. Ik had haar zo goed getraind. Al mijn spaargeld had ik in haar geïnvesteerd.  Helaas is ze ver voor haar tijd gestorven door een hevige epileptische aanval. Beter bekend als Status Epilepticus. Geen enkele Duitse Dog zal haar ooit kunnen vervangen. Maar wij missen zo ontzettend de kameraad tijdens de therapie, de wandelingen, het spelen, het knuffelen. Zonder haar is het niets meer. Ze had 10 jaar moeten worden ipv 4 maanden. Mijn dochter en ik zijn verslagen, hart gebroken. Het is zo leeg zonder haar.