Hallo, ik ben Klaske De Jager V d Vegt, ik ben 64 jaar en geboren in Leeuwarden. Bijna zes jaar geleden heb ik een woning gekocht in Moddergat en het wonen beviel me hier erg goed met vele lieve buren waar een mooi contact ontstond. Na een aantal jaren voegde mijn Zeeuwse vriend zich bij in dit dorp en er ontstonden trouwplannen. Ik was al vele jaren actief in het tekenen en schilderen dat werd tijdens het wonen in Moddergat steeds meer en meer en vond hier mijn totale ontspanning in. Op 30 mei 2024 trouwden we en de dag verliep prachtig met veel belangstelling en aanloop ondanks dat we een korte plechtigheid wilden. Ook de dag daarop werd een prachtige dag en we genoten volop van alles tot het vroeg in de avond werd, en ik ineens me niet goed voelde, de gehele linkerkant van mijn lichaam deed vreemd en raar er leek een siddering door me heen te gaan die ik niet kon plaatsen. Het moment dat ik me wilde verplaatsen werd me duidelijk dat ik net door een herseninfarct was getroffen, de linker functies arm en been waren stram en stijf vingers en tenen stonden krom. Snel besloot ik dokterswacht te gaan bellen en deed in paniek daar mijn verhaal na wat uitleg en testen zou men mij terugbellen. Anderhalf uur later ging de telefoon, men vermoede dat er niks aan de hand was en de spanning door het afgelopen huwelijk kwam, die avond stapte ik angstig het bed in met alle lichamelijke klachten die nog steeds aanwezig waren. Na vijf dagen en een bezoek aan het ziekenhuis werd duidelijk dat ik een herseninfarct aan de rechterkant had gehad en dat dokterswacht zich niet aan het protocol had gehouden om mij zo snel mogelijk in het ziekenhuis te laten vervoeren. De neveneffecten waren niet binnen 4 uren behandeld na het infarct, dan bedoel ik een infuus met veel bloedverdunners om het propje bloedvat in je hersenen te verdunnen. Wat behandeld kon worden aan de neveneffecten kreeg geen kans en moet nu de rest van mijn leven er verder mee door. Januari 2025 begon ik aan mijn revalidatie en kreeg drie therapeuten toegewezen en werkte hard aan mijn lichamelijk herstel. In de loop van de weken werd ik met de dag positiever en merkte dat ik de ernstige situatie had geaccepteerd. Het schilderen ging niet meer van een leien dakje en was veel technieken kwijt, tijd dus om actie te ondernemen en besloot glas en porselein, emaille verf bij mijn andere verven aan te schaffen. Al snel had ik een groot aantal werken gemaakt wijnglazen, vazen, waterkannen, flesvazen en de standaard wijn fles. Mijn revalidatie ging lekker door en ik bleef positief en ja had ik wel mijn mindere mopper dagen omdat ik me moe voelde en soms onzeker en bang was. Door dit uit te spreken kon er over worden gepraat en dat deed me goed, hiernaast tekende en schilderde ik me gek en de mooie stapel groeide. 

Inmiddels de regels wat aangepast, want al mijn kunstwerkjes zullen op de markten en kunstbeurs te koop worden aangeboden en zal de gehele verkoop voor mijn project naar L.A.Buma gaan. Help mij helpen a.u.b. ook met de kleinste bijdrages ben ik blij.  

schilderijenklaske