Wij zijn een gezin van vier, met twee kinderen — waarvan één met een autismespectrumstoornis ikzelf op de foto met hem — en lieve huisdieren die al ons hele leven bij ons zijn. Ik ben mama, op invaliditeit, en zelf ook gediagnosticeerd met ASS. Wat wij nodig hebben is geen luxe… alleen een veilige plek om te kunnen blijven bestaan als gezin.

Al negen jaar wonen we in dit kleine huurhuisje. Het is geen paleis, maar het is ons thuis. Hier vonden we eindelijk rust, na jaren van onzekerheid in een noodwoning. Maar nu dreigt alles opnieuw weg te vallen. Binnen 5 tot 8 maanden moeten we dit huis verlaten omdat het verkocht wordt. En zonder hulp… staan we op straat.

Via het Vlaams Woningfonds kunnen we een lening krijgen om dit huis te kopen, of een andere geschikte woning. Er zijn er momenteel twee beschikbaar die veilig en aangepast zijn aan de noden van ons gezin — vooral voor onze oudste zoon, die intensieve  psychologische begeleiding krijgt en op een wachtlijst staat voor psychiatrische zorg. Maar daarvoor hebben we eigen inbreng nodig… en die hebben we niet meer.

Waarom niet? Omdat het lot ons ook dat heeft afgenomen.

Enkele maanden geleden verloor ik mijn mama aan kanker. Ze was mijn steun, mijn houvast, degene die er altijd voor zorgde dat ik nooit op straat zou staan. Eén dag na haar overlijden lag er een brief in de bus: we moeten ons huis verlaten.

We dachten dat we de inbreng wel zouden kunnen halen uit haar erfenis. Maar zelfs dat werd ons afgenomen. Haar ex-man — van wie ze al lang gescheiden was — had in het verleden schulden opgebouwd die onzichtbaar bleven tot het te laat was. Door hun toenmalig huwelijk vielen die schulden ook op haar erfenis. Alles verdween. We moesten de erfenis verwerpen. Alles verloren.

En nu staan we hier: maanden later, emotioneel op, financieel geblokkeerd, en met de angst dat we straks zelfs geen dak meer boven ons hoofd hebben.

Wij zoeken geen droomvilla. We zoeken veiligheid. Stabiliteit. Een plek waar onze zoon niet in gevaar is — zonder trappen, zonder balkon, met zijn eigen veilige slaapkamer beneden. Zoals we die nu hebben. Zoals hij nodig heeft. Zoals wij nodig hebben.

We hebben geen reserves meer. Geen vangnet. Geen familie om op terug te vallen. Alleen deze oproep. En jullie.

Help ons. Help ons een thuis te behouden. Zodat onze kinderen niet alles verliezen. Zodat we ons leven kunnen blijven opbouwen.

Elke euro, elke gedeelde link, elke betrokken blik betekent méér dan we kunnen zeggen.❤

Dank je wel. Voor je tijd. Voor je hart.❤️

Met hoop,

Een gezin dat niets liever wil dan gewoon thuis mogen blijven.