Jhonathen is een vrolijke positieve jonge man van 32 die sinds vorig jaar September 2020 een Diagnose (MS) Multiple Sclerose heeft gekregen.. En dat was een hele lange slopende weg tot dat de diagnose werd vastgesteld.

Jhonathen komt uit een moeilijke jeugd waarbij hij het nooit makkelijk heeft gehad en in een omgeving zat waarbij hij noodgedwongen snel volwassen moest worden.. Na zijn tienerjaren bleef hij er veel moeite te hebben met nieuwe vrienden te maken en werd hij voortdurend teleurgesteld tegenslagen en mensen maakte veel misbruik van zijn goede karakter. Afgelopen jaren leefde hij erg afgezonderd van mensen en bouwde hij zo zijn eigen muren waar je niet gauw dicht bij hem kwam. En tot de dag van vandaag nog duidelijk te zien is dat hij het nog niet makkelijk daar mee omgaan. 

Maar na al de ellende wist Jhonathen eindelijk in December 2019 te verhuizen uit moeders huis en zelfstandig een appartementje te huren, Toen zag je heel even dat hij op z’n 31ste begon van het leven te houden en echt van het leven te kunnen genieten, en vaak herhaalde hij de zin me leven is net begonnen.. Maar dat was helaas voor hele korte duur wand binnen 2 maanden begonnen de lichamelijke klachten steeds erger te worden.

In een paar weken tijd kon hij niet meer lopen en het fijne motoriek werd hem ook afgenomen, toen werd hij opgenomen in het Ziekenhuis en na 2 maanden daar te hebben gelegen moest hij door naar een revalidatiecentrum om weer een beetje op de benen te komen. Gelukkig is dat na heel wat maanden iets vooruit gegaan en kan hij nu ongeveer 100 a 150 meter redelijk vooruit maar hij heeft altijd wel zijn krukken nodig bij het lopen, natuurlijk ook maandelijks naar het ziekenhuis voor medicatie (infuus) & (mri) ook heeft hij veel fysiotherapie , ergotherapie en lichamelijke beweging nodig om het een beetje stabiel te houden. En wat het moeilijkste is om te zien is dat hij overal afhankelijk is en dat is alles behalve leuk wand hij is altijd erg zelfstandig geweest, en had sinds een jaar mooie toekomst plannen om eindelijk zelfstandig te worden en iets te maken van zijn leven maar die kwamen al vrij snel te vervallen vooral lastig is dat hij bereid was een studie te gaan volgen maar dat is nu dus niet meer haalbaar of realistisch.. Dat was voor hem een grote klap waar hij nog probeert mee te leven. Hij is van een altijd vrolijke jonge die altijd positief is en altijd andere wil helpen en zich zelf helemaal weg cijferde naar een Jonge man die vaak Sip en depressief is en altijd aan huis gekluisterd is, wand naast zijn Broertje en Moeder is er niet veel mensen om hem heen.

Doel van deze Steunactie

Jhonathen is altijd heel blij met een klein beetje en vraagt zeker niet veel, want waar hij vandaan komt was er altijd een te kort aan alles en vooral ook als het gaat om het financiële stuk en als moeder zijnde doet het me echt heel veel dat ik hem zo moet ziet en daar niet mee kan helpen, Hij zal dol graag weer een beetje vrijheid willen voelen nu dat nog redelijk kan en we hebben samen veel dingen uitgezocht en nagelopen en zelfs bij de gemeente aangeklopt voor hulp maar zonder succes, daar hebben we helaas geen oplossing voor gevonden, Een stuk van mijn geluk is me al afgenomen sinds de diagnose van mijn Zoon bekend werd maar als ik nog zie hoe hij zijn dromen aan de kant moet schuiven en verder achteruit ziet gaan blijft aan me knagen. Een brommer willen rijden is voor hem zijn grootste wens want dat is de enige vervoer middel wat hij nog kan rijden, en zo toch nog een stukje zelfstandigheid te hebben. Want dat verdiend hij zeker !