Eerst en vooral bedankt om mijn verhaal te lezen en ik weet niet goed welke foto ik moet gebruiken aangezien ik niet mijn heel lichaam wil bloot stellen … en hier geen ervaring in heb sorry als verkeerd is 

ik ben een mama van 2 kids en een harde werker al heel mijn leven geweest  tot de dag dat ik na de docter ging omdat ik al even last van mijn schouder had na onderzoek stelt de docter me in maart 2021 voor om voltare spuiten te krijgen ( deze zetten ze in de je boven been ) aangezien ik ze niet zelf kan zetten regelt de  docter een verpleegster die deze 7 dagen moet komen zetten zo gezegd zo gedaan .. 

na dag 2 van de spuiten krijg ik pijn de verpleegster komt ik bespreek dat een ze zegt me dat het normaal is ze spuit me op nieuw in en gaat door 

de dag er na komt ze terug ik zeg haar dat de pijn erger is en ze verzekerd me dat dat allemaal oké is en dat het soms kan dat er een spiertje is geraakt 

weer vertrouw ik haar aangezien ze een verpleegster is . 
de uren er na deden mijn benen meer en meer pijn tot het moment dat ze beginnen te tintelen en mijn huid begint te branden 

de pijn zit op dit moment over mijn 2 benen en trekt naar mijn buik toe . Ik kan geen kleren meer verdragen kan niet zitten huilen van de pijn en merk dat mijn benen slapper worden 

ik mocht ondertussen om 18:00 naar de huisarts. U mag best weten dat ik veel kan verdragen maar dit is helll 

bij de arts kwam ik er achter dat ondertussen mijn onderhuid voledig aan loskomen was van mijn boven huid van mijn knie tem mijn buik 

en ik niet meer op mijn benen kon staan 

ik kreeg zeer zware medicatie moest ingezwachteld  worden en kon na huis 

spijtig genoeg stopte de reactie niet en de pijn was zo fel dat ik van een levende vrouw nog niet meer alleen naar de wc kon gaan 

de uren er na waren hel dus naar de wachtpost eindelijk een brief voor na het ziekehuis ( door de covid was ik niet essentieel!!!! 
na uren onderzoeken kwam er een opname op dat moment had ik geen kracht meer in mijn benen kon niet meer zelf lopen  huid helemaal los rood branden 

nog geen laken  kon ik verdragen 

 Na zware medicatie en morfiene en dagen testen 

kwam het verdikt 

mijn zenuwen waren kapot gespoten de verpleegster had verkeerd de spuit in mijn been gezet 

met gevolg dat ik niets meer kon 

na lyrica te krijgen ( medicatie die in je hersen. Alle pijn uitschakelde en ook nog eens je gevoel als mens weg neemt 

naar huis 

een ziekehuis bed in de living en daar bracht ik 24 op 24 de dag door 

ondertussen kreeg ik ook nog een bol in mijn been door de reactie heeft mijn lichaam deze ontwikkeld en is gegroeid tot 16,8 cm en duwt tegen mijn bloedvaten zenuwe en huid waardoor er nog meer pijn kwam . waardoor ik tot de dag van nu nog op krukken wandel korte afstanden in huis !!! Want een operatie zat er niet in aangezien. Mijn huid van aan mijn knieën voor en achterkant is los gekomen zet deze zich vast op de verkeerde plaats ( dit betekend dat deze inwendig scheuren als ik beweeg )  om je een idee te geven je plakt je binnen kant van je elleboog vast en doet je arm toe en dan trek je hem weer open .. en alleen een plastisch  chirurgen kan deze herstellen en de verzekering komt hier niet in tussen .. 

daarom  kan ik niet worden geopereerd 

waardoor ik niet kan werken 

niets doen met de kids en ik gekluisterd ben aan mijn huisje al 6 m lang ondertussen is het gevoel in mijn benen 80 procent weg met nog steeds uitval mede door de bol in mijn been 

ik heb heel lang getwijfeld heb eerst alle andere wegen geprobeerd maar niets kan niets lukt 

daarom langs deze weg zodat ik misschien toch een operatie kan laten uitvoeren zo dat de bol weg gehaald kan worden mijn huid van mijn knieën tot mijn borst ( voor en achter ) kan laten herstellen en dat ik eindelijk na al deze maanden pijn vrij. Terug kan leven 

want ik heb geen oplossing en ik kan de pijn niet meer aan … dankjewel om mijn verhaal te lezen en als je beslist om me te helpen wil ik en mijn gezin je alvast bedanken van uit mijn hartje 

dankjewel