Hoi

Ik ben Martine. Woensdag 14 februari vond ik Guido liggend in de paddock. Hij lag rustig maar vertrouwde het toch niet. Ben met hem gaan wandelen maar knapte niet op. Dierenarts is om 17u geweest, helemaal onderzocht en medicatie gegeven. Om 20u was het foute boel, daar waar hij geen pijn mocht hebben, had hij dit zichtbaar wel. Weer gebeld, ze kwam eraan. Verder onderzocht, weer medicatie maar gong zichtbaar slechter. Maar de kliniek gebeld en met spoed erheen. Daar een röntgenfoto gemaakt, gelukkig geen zand ( ook niet in de mest gevonden) dus goed in de gaten houden. Donderdag de hele dag bij hem geweest, einde middag opnieuw bloedonderzoek, witte bloedcellen waren bijna weg. Foute boel, andere medicatie. Vrijdagochtend werd ik gebeld, ging nog slechter, keuze voor operatie, zodat koliek uitgesloten kon worden. Tijdens de operatie kwamen ontstekingen op de darmen tevoorschijn. Verder goed geslaagd. Ik had hoop. Maar weer sloeg de medicatie niet aan. Maandagochtend werd ik gebeld, enige optie was nog sondevoeding, omdat er lever vervetting bij kwam doordat hij niet at. Kosten ruim €500,- per dag erbij. Ook dit maar geprobeerd ondanks dat ik het nu al niet kon betalen, maar zoals elke dierenliefhebber, doe je alles om je dier te redden. Smiddags was ik bij hem, hij was blij me te zien, yes dacht ik, tot de echo van de maag kwam. Deze zat nog vol, wat niet mogelijk was. Maagspoeling gedaan, alles kwam eruit, tranen stonden in mn ogen. Ik wist dat ik afscheid moest nemen. Mijn kinderen gebeld en opgehaald, terug op de kliniek lag hij weer, hij had het opgegeven. Uit liefde kon ik maar 1 ding doen voor hem, hem uit zn lijden verlossen. Gebroken bleven we achter, met de mega rekening. 

Ik doe dit niet graag, maar elke vorm van steun word nu erg gewaardeerd, zodat ik hier geen zorgen om hoef te hebben en het verdriet kan gaan verwerken.