Hallo, ik ben Chloé, een alleenstaande mama van twee prachtige dochters van 10 en 12 jaar. Mijn meisjes zijn mijn alles. Elke dag probeer ik voor hen een veilige, warme thuis te geven, ook al is het soms heel zwaar.

Beide kinderen hebben extra zorg nodig.
Mijn oudste heeft ADHD en heeft hierdoor dagelijkse medicatie en veel begeleiding nodig. Mijn jongste moet regelmatig op controle voor haar hart. Elke afspraak, elke uitslag… het blijft altijd spannend als mama.

Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik in 2021 te horen dat ik borstkanker had. Het was een tijd die ik moeilijk in woorden kan beschrijven. Na een lange strijd ben ik nu gelukkig kankervrij, maar ik zit nog steeds in nabehandeling: elke dag medicatie en één keer per maand een injectie. Het maakt me dankbaar, maar ook kwetsbaar.

Ik werk opnieuw, maar progressief, omdat mijn lichaam en energie niet altijd mee willen. Daardoor is mijn inkomen beperkt. Ik red het net elke maand, maar zonder enige reserve. En dat doet pijn, want ik wil mijn kinderen graag geven wat ze verdienen: eens een uitstapje, een cadeautje, iets leuks… gewoon een beetje extra licht in hun leven.

Met veel schroom, maar ook met hoop, vraag ik om hulp.
Niet om luxe, maar om even ademruimte te krijgen.
Om medische kosten te kunnen blijven dragen.
Om de maand zonder angst door te komen.
Om mijn meisjes eens iets moois te kunnen geven.
En misschien… heel misschien… ook eens iets kleins voor mezelf.

Elke bijdrage – hoe klein ook – betekent meer dan woorden kunnen zeggen.
Het is niet alleen financiële steun, het is een gebaar dat ons het gevoel geeft dat we er niet alleen voor staan.

Dank je wel om ons verhaal te lezen.
Dank je wel voor je warmte, je begrip en je steun.

Liefs,
Chloé