Ik ben Lucas van der Meer en in de nacht van 29 op 30 november ren ik 100 kilometer – een ultramarathon – voor jongeren die worstelen met mentale gezondheidsproblemen.

Na een zomer waarin ik mezelf even liet gaan, is het tijd om terug te keren naar de essentie. Terug naar wat me écht levend laat voelen. Terug naar de reden waarom ik hier nog steeds ben: om een positieve impact te maken op de mentale gezondheid van de mensen om mij heen.

Vier jaar geleden kreeg ik een tweede kans op het leven. En ik geloof dat die kans mij niet alleen gegeven is om simpelweg te bestaan – maar om te inspireren, te helpen en een verschil te maken.

Daarom ren ik 100 kilometer. Alleen. In de nacht. Om te laten zien hoe eenzaamheid kan voelen – iets waar zoveel jongeren dagelijks mee worstelen. Maar ook om te bewijzen wat we als mens – ondanks mentale diagnoses of uitdagingen – mentaal én fysiek kunnen bereiken.

Ik ren voor de Sander Foundation, een stichting waarvoor ik anderhalf jaar geleden al 50 kilometer rende en €1500 ophaalde. Dit jaar ga ik verder. Zwaarder. Dieper. Mijn doel: dat bedrag minstens verdubbelen.

Kan je iets missen? Dan is elke donatie welkom. Maar ook het delen van dit bericht helpt enorm.

Ik ga jullie trots maken.