Mijn naam is Tabita en ben 25 jaar, en ben sinds 2016 al een niersuficientie. 

Mijn leven storte in toen ik hoorde van de dokter dat mn beide nieren maar 15 procent werken en dat mijn nieren gekrompen is en dat mn enige uitweg is om te dialiseren. 

Ik weigerde en nam heel veel pillen. 

Tot 2018 toen ik hoorde dat ik zwanger ben, nogtans zei de Dokter dat onmogelijk is om zwanger te geraken omdat al 2 jaar mn maandstond is gestopt wegens de nieren, 

Toen ik het hoorde dat ik zwanger was was ik ook blij maar ook triestig vant ik wist dat er complicaties zou komen en zo stelde de dokter voor om hemodialyse te doen in het ziekenhuis slapen heel de nacht door an de hemodialyse zo kan ik mieschien om 30 weken bevallen, dus ik ging op in zijn voorstel om te dialiseren. 

Maar het geval was het niet op 26 weken is m'n baarmoeder gebroken en moest spoekkeizersnee gebeuren. 

Op 26/12/2018 heb ik bevallen van een dochter met 500 gram en niemand wist dat mn dochter zou leven of sterven. 

Ze hebben haar op de ne-o een katheter geplaatst in haar buik om te overleven en een masker op haar hoofd voor de zuurstof, ze hebben haar 2 keer geopereerd in haar oogjes om te kunnen zien en zo is ze 4 maanden moeten blijven in het ziekenhuis. En tot op heden van vandaag is ze nog maar 7 kg en ze is al 2jaar en 6 maanden en ze lijkt op iemand van 9 maanden 

Op 1 dag kwam ze bij en op een andere dag valt te af, ze wou niet drinken niet eten ze heeft achterstand, ze heeft geen honger gevoel en ze doet heel veel rare dingen. 

Ze gaat naar de revalidatiecentrum en daar hebben ze gezien dat ze Autisme heeft en dat verklaart haar rare gewoontes. 

Als die tussentijd moest ik hemodizlise doen tot ik het beu was en stopte het en ben naar de peretoniale dialyse gegaan thuis. 

Dat betekent dat ik een buisje in mn lichaam heb en via die buis komnt een vleostof en blijft 4 uurtjes en daarna gaat naar de bidon en komnt er een andere nieuwe vloeistof zo heel de nacht door. De dokter zei dat mn nieren zijn zoals 2 kapote batterijen en moet vervangen worden zo zijn mijn nieren , nog op de heden van vandaag moet ik nog dialyse snacht doen, ik sta nog altijd niet op de wachtlijst van de transplant omdat ik niet aan alle voorwaarden voldoe. 

Ik krijg een ziekte-uitkering en vant die moet ik leven verzekering betalen voor de dialyse, medicatie, eten met weinig fosfor, dan huur betalen, water, electric, dan het zorgen van m'n dochter boven op ik weet echt niet wat ik moet doen. 

Hier in België  is de verzekering heel duur als je geen papieren hebt om mn dialyse te kunnen betalen en is heel moelijk voor mij. 

Ik ben een alleenstaande moeder de vader van m'n dochter heeft mij verlaten omdat hij dacht dat ik zou sterven op z'n hoofd en was bag en is weggegaan van mij en ik sta er aleen voor met alles. 

Ik heb aan zelfmoordpoging gedacht omdat ik weet niet wat ik moet doen ik ben ten einde raad. 

Ik wil leven en voor mijn dochter doorgaan zij is m'n enige hoop om verder met hel leven. 

Darom vraag ik jullie om een kleine bijdrage te bijstaan en mij te helpen om mijn dialyse te kunnen betalen. 

Met heel mn hart ik bedank jullie voor jullie begrip en hartigheid. 

Mijn gegevens 

Lacatus Tabita 

Tel - 0032465991994

GOD ZEGGEN JE