Vivian en Stefan leerden elkaar kennen in verschrikkelijke omstandigheden. Beiden verloren een kindje door toedoen van hun ex. Ze vonden liefde bij elkaar en dromen nu van een huwelijk, iets wat voorlopig financieel nog niet haalbaar is, onder andere door de hoge kosten van beide rechtszaken (en het feit dat Vivians rechtsbijstand kwam te vervallen omdat ze nog een gezin vormde met de dader). Maar vele kleintjes maken een groot, en hopelijk komt via uw steun binnenkort hun droom wel uit!

De link naar de podcast (Stemmen van Assisen) met hun verhaal vind je hier:

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200619_04996182

Een artikel over Stefan en Vivian hier:

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2023051_96703987

Een interview op tv Limburg hier:

https://www.tvl.be/nieuws/crowdfunding-voor-trouw-stefan-en-vivian-die-elk-kind-verloren-na-moord-door-ex-154336?fbclid=IwAR1MrR4_INi5bWKFxQv9GPV2kS8wakK0gHOFlACkWDjvHPZwheqPcFX_fs0

Wanneer liefde en drama hand in hand gaan: “Onze kinderen werden vermoord door onze ex, maar we vonden geluk bij elkaar”

Stefan en Vivian vormen een nieuw gezin, samen met Stefans dochters Melissa (21) en Alyssia (20) en Vivians achtjarige zoontje Nick en driejarige dochtertje Isa.   — © Dick Demey

Vivian Arets (36) verloor haar zeven weken oude baby Daan nadat haar ex-partner het kind doodschudde. Stefan Coemans (48) maakte hetzelfde mee toen zijn ex hun zoontje Ryan (6) wurgde. Vandaag vinden ze opnieuw geluk bij elkaar en vormen ze een warm gezin. “Ik was het vertrouwen in de liefde nochtans volledig kwijt.”

Shauni Deferm

Vrijdag 26 november 2021 om 15:30

- Dit artikel kwam voor het eerst online op 20 juni 2020 en werd opnieuw gepubliceerd naar aanleiding van het assisenproces rond de dood van Ryan -

Amper zes jaar cel, dat is de straf die Vivians ex-vriend Dennis K. van de Tongerse correctionele rechter kreeg voor het doden van hun zeven weken oude zoontje Daan. De 40-jarige vader uit Lanaken gooide en schudde zijn huilende baby zo hard door elkaar dat het kindje op 28 juli 2018 stierf aan het shakenbabysyndroom.

Daan. 

De uitspraak viel op 26 juli 2019. Een pikzwarte dag voor Vivian, al bracht een onverwachte ontmoeting toch een gevoel van steun en warmte. “Op het bankje voor het gerechtsgebouw zat Stefan te wachten. Toen ik hem zag, voelde het meteen als thuiskomen.”

Stefan draagt hetzelfde lot als Vivian. Op 26 december 2018 verloor hij zijn zesjarige zoontje Ryan. Zijn ex-vriendin T. wurgde het kind in haar appartement in Bree. Stefan zelf ontdekte de gruwelijke daad. “De moeder van Ryan zal voor assisen moeten verschijnen voor de moord op onze zoon. Binnenkort staat me dus ook een rechtszaak te wachten.”

Ryan. 

Was je daarom aanwezig op de rechtszaak rond de dood van baby Daan?

“Ik ben een zeer rationeel iemand, ik hou graag de controle en ik wil weten wat me te wachten staat. Daarom leek het me goed gelijkaardige zaken eens van dichtbij te volgen. Ik ben zelf nog nooit in een rechtbank geweest. Hoe gaat dat in z’n werk? Wat wordt er gezegd en gevraagd? Via Marina, de oprichtster van de praatgroep voor ouders van vermoorde kinderen, kwam ik in Tongeren bij het proces rond het zoontje van Vivian terecht. De zitting zelf heb ik toen niet gevolgd, maar ik kwam wel luisteren naar de uitspraak. Nadien heb ik ook nog andere zaken bijgewoond. Het heeft me geleerd dat moordprocessen enorm zwaar zijn. De expliciete foto’s die er getoond worden, de leugens die in de schoenen van slachtoffers worden geschoven,… Daar ben je maar beter goed op voorbereid. Zeker als het over de dood van je eigen kind gaat.”

Sloeg de vonk tussen jullie meteen over in de gangen van het gerechtsgebouw?

Stefan: “Nee, zeker niet. We hebben elkaar die dag enkel een hand gegeven, niet eens gepraat. Ik stond ook helemaal niet open voor een nieuwe relatie. Daar ben je op zo’n moment echt niet mee bezig.”

Vivian: “Toen ik hem zag, kreeg ik wel meteen een warm gevoel. Maar van ‘meer’ was er inderdaad nog geen sprake. Je kan het eerder omschrijven als een gevoel van herkenning, iets wat je deelt als je lotgenoten bent. Je weet dat je net iemand hebt ontmoet die zonder woorden aanvoelt wat je doormaakt. Dat is uniek. Toen we elkaar later spraken via sociale media en een koffie gingen drinken, is het snel gegaan. We hebben dan maar als startdatum voor onze relatie 26 juli genomen, de dag van de uitspraak en onze eerste ontmoeting. Maar eigenlijk zijn we pas later naar elkaar toe gegroeid, al was de klik er wel meteen.”

 ©  Dick Demey

Jullie vertrouwen is enorm geschaad door jullie ex-partners. Hoe zit dat nu tussen jullie?

Stefan: “Dat is niet simpel, natuurlijk. Je kind verliezen is één zaak, maar dat net de persoon van wie je zo hebt gehouden je kind doodt, kan je niet met woorden omschrijven. Ik was het vertrouwen in de liefde volledig kwijt. En nu soms nog. (stilte) Ook al is Vivian een prachtige vrouw, toch voel ik me soms geremd en geblokkeerd. Iemand opnieuw vertrouwen valt me enorm zwaar. Maar met iemand anders zou het al helemaal niet lukken.”

Vivian: “Net omdat ik weet wat hij heeft meegemaakt, kan ik daar alleen maar begrip voor opbrengen. Nu ik Stefan heb, wil ik er dan ook helemaal voor gaan. Onze kinderen werden vermoord, maar het voelt voor mij wel aan alsof we opnieuw een beetje geluk hebben gevonden bij elkaar. Dat we allebei hetzelfde doorstaan is eigenlijk onze sterkte en tegelijk onze zwakte.”

Stefan heeft twee dochters, Melissa (21) en Alyssia (20). Vivan heeft een zoontje, Nick (8) en dochtertje Isa (3). Jullie wonen ondertussen allemaal samen.

Stefan: “Ik woonde eerst twee straten verderop, in een appartement, maar de herinneringen aan Ryan hakten er dagelijks in. Ik kon daar echt niet blijven.”

Vivian: “Ik was op dat moment ook aan het zoeken naar een woning. We kenden elkaar nog niet zo lang, maar we dachten: waarom niet? Ik vind het mooi om te zien hoe warm ons gezin ondertussen is. Ook mijn driejarige dochtertje Isa voelt zich hier helemaal thuis. Na de feiten die haar papa heeft gepleegd, had ze enorm veel schrik van mannen. Mijn ex was ook altijd heel agressief tijdens onze relatie, en dat heeft bij Isa een trauma veroorzaakt. Maar Stefan heeft haar tijd en ruimte gegeven. Nu is ze helemaal gek op hem. Sinds kort zeggen de kindjes ook ‘papa’ tegen Stefan. Dat kwam even heel onverwacht, maar we houden ze er niet in tegen.”

Stefan: “Dat doet me heel veel.” (geëmotioneerd) “Ik vind eindelijk mijn plek terug.”

Hoe hebben Daan en Ryan hun plaatsje in het huis gekregen?

Stefan: “Kijk maar eens rond. (wijst naar de foto’s aan de muren). Je vindt ze overal.”

Vivian: “In de hal staat er ook een herdenkingskastje waarin Ryan en Daan ieder een helft hebben gekregen. Daarin staan bijvoorbeeld de sportschoenen van Ryan en een gipsje met de voetafdrukken van Daan. Ze zullen altijd deel uitmaken van ons gezin.”

 ©  Dick Demey