Hoi, ik ben Melissa.

Ik kom van een heel diepe periode en het is mentaal heel zwaar geweest, al een aantal keer alleen gewoond.. MAAR.. altijd alles kwijt geweest 😢… het begon met begeleid zelfstandig wonen, in kaizen in Bonheiden. Ik was zwanger van Ayden toen. En deed ik alleen na een tijd een lieve man leren kennen, maar door mijn mentale problemen heeft hij mij verlaten toen Ayden net 1 jaar was. Ik zat even in de psychiatrie in Duffel toen. Maar we gingen uiteen dus moest ik die opname stoppen om bij mijn kind te zijn. ( wat me geen deugd heeft gedaan toen,.) ik mocht met mijn zoontje bij mijn oma en opa gaan wonen dus ik had hulp. Dat heb ik volgehouden tot Ayden 3 jaar was, en toen crashte ik… ik kon niet meer dus ik was weer opgenomen, mijn zoontje heeft nog heel even bij mijn Make en Pake💫 gewoond… en toen moest ik een oplossing zoeken want ze hadden natuurlijk ook al een beetje hun leeftijd.. hij is toen bij mijn tante en nonkel gaan wonen, daarna kreeg ik een telefoon van pleegzorg.. mijn kind gaat onder het ocj staan… dat was een klap in mijn gezicht een enorme, ik heb een heel slechte jeugd gehad, en daardoor heb ik Borderline en ik vind het zo ontzettend moeilijk om er mee te leren omgaan. Ik stond al 8jaar op de lijst van de sociale woning van de woonhaven. Ik heb 3 keer voor een langere periode in de Victor in Antwerpen gezeten… en eerlijk heeft dat deugd gedaan daar zitten daar een dak boven je kop hebben ? Neen want je zit tussen alle soorten mensen vreemde mensen met 15 op een kamer allemaal vreemde mensen, HOPEND dat er niets waardevol gestolen werd.. of zelfs kledij. Of je schoenen… die moesten op de gang blijven die mochten niet mee binnen… ik ben mentaal HELEMAAL gebroken geweest.

En dan de ene opname na de andere gedaan. Tot ik een noodwoning had in Antwerpen. Toen leerde ik de papa van mijn kind leren kennen. Hij was lief en had mij meteen betoverd. 1 maand later begon het slecht te gaan. In augustus had hij mij geslagen en was er dikke ruuzie om mails dat een  flauwe plezante nodig vond om te sturen naar ons over mijn verleden. Het was 24 december toen ik weer de politie moest bellen, ik was 6maand zwanger, het was kerstmis toen ik door mijn ex ineen werd gestampt en Ritalie heel hard moest beschermen dus heel veel geluk gehad 😪 uiteen gegaan, elke keer terug gegaan… mij elke keer laten overhalen met zijn mooie woordjes ‘ IK GA VERANDEREN’ ‘IK BELOOF HET’ en ik geloofde hem elke keer opnieuw. Op en gegeven moment hadden we weer zoals ‘ bijna elke dag’ hij wou me terug slagen, waar ik deze keer niet meer akkoord mee was, en heb hem toen mij niet laten slaan, maar ik hem met een borstel begon te slagen. Hij was deze keer blauw! We hadden een contact verbod  . Dit was een hell voor mij niet om dat verbod. Maar het besef dat kwam dat ik afstand moest nemen, de psychiatrie in Duffel ben ik heel dankbaar dat ze zagen dat het egt niet meer ging, als ook de pasychiatrie in Zoersel afdeling vliet. 6 maanden lang heb ik mij daar omsingeld met de beste mensen, met de beste verpleegkundige als de psychiater, psycholoog, patiënten. Jullie hebben mij allemaal gemaakt tot wie ik nu ben!

‘ Ookal doe ik dit nog altijd zelf natuurlijk ‘

Maar jullie hebben mij laten voelen dat ik wel iemand ben ! Dat ik ook voor mezelf mag opkomen of voor anderen, ik heb heel veel fouten gemaakt in mijn leven. Maar ik kan zeggen dat ik mezelf verbeterd heb!

Nu kreeg vrijdag 13juni een telefoontje van mijn begeleidster. Ik heb een sociale woning, ik heb kei hard gevochten om te staan waar ik ga staan ! In MIJN huisje 💕

Van nu tot begin 1september 2025 kan ik mijn huisje maken tot MIJN thuis.

En hoeveel steun ik van iedereen krijg!

Ik ben iedereen echt dankbaar !

Ik ga alles gaan opschrijven wat ik heb wat ik nog moet hebben en dergelijke, tot dit mijn gezellige thuis te maken

DANKU ALLEMAAL! 🩷💕🩷#newhome #nieuwewoonst #toekomst #vechter #borderlinepersonality #dontgoviral #fypage #fy #freepalestine🇵🇸❤️ #ohanameansfamily #ohana