Beste allemaal,

Ik ben Francin 39 moeder van twee zoons 18. Geboren en getogen in Lelystad. Eind 2017 zijn wij verhuist uit Lelystad naar Gouda, omdat wij in een ziekmakende woning zaten. De woning was heel vochtig door lekkages. Waardoor 1 van mijn zoons en ik last kregen, van uit de hand gelopen astma klachten. Een verhuizing was nodig om van de klachten af te komen en dat ik weer kon werken. 

Want ik ben zonder baan komen te zitten, omdat 1 van mijn zoons nierpatiënt is geworden doordat hij ernstig ziek was geworden. Ik ben toen begonnen met sieraden maken. Omdat ik iets voor mezelf wou beginnen. Ik werkte daarvoor in de horeca als chef-kok. Maar na het ziek zijn van mijn zoon, zijn mijn ex en ik na de transplantatie van onze zoon gescheiden. Waardoor ik wat anders moest doen, omdat je in de horeca onregelmatige werktijden hebt. 

Maar met de verhuizing ben ik gevallen. En omdat mijn zoon veel thuiszat vanwege oververmoeidheid, omdat het op school niet goed ging. Ben ik na bijna dik zes jaar nog steeds niet gerevalideerd. Ik kan niet eens 15% van wat ik kon. En ik zit daardoor ook al dik 6 jaar alleen maar binnen ik ga alleen naar buiten voor boodschappen en afspraken. Want ik heb gewoon teveel lichamelijke ongemakken. 

Vrienden heb ik niet meer, omdat ik na jaren al het negatieve gedoe zat was. Ook idem fam bezoek ik niet meer ik heb mijn eigen moeder de laatste keer in 2020 gezien. Wat ik gewoon erg vind want daarvoor zag ik mijn moeder om het weekend. Maar omdat zij ook nierpatiënt is komt ze mijn kant ook niet op. Sinds de verhuizing leef ik als een kluizenaar. Terwijl ik daarvoor vrij weinig thuis was en ik gewoon leuke dingen deed in mijn vrije tijd. 

De klachten waar ik het meeste last van heb. Is de schade in mijn schouder, wat te laat is ontdekt en niets meer aan kan worden gedaan. Waardoor ik mijn arm, hand en nek niet optimaal bewegen kan. In mijn rechtervoet heb ik zware klachten. Waarvoor ik voor de tweede keer het traject aangepaste schoenen moet. En ik met grotere schoenen moet rondlopen, anders past mijn voet er niet in. Ik kan niet goed staan en zitten omdat ik klachten heb in de heup/bekken. Dit is maar een deel van mijn klachten die ik hebt het is teveel om op te noemen.

Al deze klachten zorgen ervoor dat ik lichamelijk flink beperkt ben. En ook al zou ik nu een aantal functies naar beneden gaan. En dat ik als hulp kok werken is dat voor mij niet vol te houden. Want het kost mij al teveel moeite om thuis te koken. Maar ook het inkomen van een hulpkok kan je niet van rondkomen. Dus ik heb echt lichamelijk herstel nodig. Om weer aan de bak te kunnen. 

Waardoor ik om hulp vraag, omdat ik het grootste gedeelte van de zorgkosten uit eigen zak moest betalen. Normaal gesproken kreeg ik netjes mijn geld terug van de belastingdienst. Maar sinds de verhuizing is dit een regelrechte ramp geworden. Omdat ze mijn niet al mijn geld niet wilden uitkeren. En het beetje wat ik kreeg moest ik allemaal weer terugbetalen. Wat in totaal een bedrag was van bijna 12000 euro. Waar er gelukkig nog maar 500 euro van openstaat. 

Al met al was het geen verhuizing die mij iets heeft opgeleverd. Het heeft mijn leven nog afgebrokkeld. En het word mij te heet onder mijn voeten. Omdat ik al te lang thuiszit ik 0,0 al pensioen heb opgebouwd. Dit alles geeft mij gewoon veel spanningen. Want zonder baan ben je nergens. En doe je niet meer mee in de maatschappij. 

Ik hoop in het nieuwe jaar te revalideren dat ik deels van de klachten afkom. Maar ik zit nog wel met andere behandelingen die ik nodig heb. Door de nekklachten heb ik kaakklachten door gekregen. Waardoor mijn gebit er niet meer uitziet als voorheen. Vele kiezen zijn afgebroken en heb ik een flinke scheefstand. Waar ik normaal gesproken zou lachen op foto’s. Beperk ik het al jaren om op de foto te gaan. Omdat mijn gebit niet meer recht op elkaar staat. Ik heb al meerdere kronen gehad. Maar ik heb nog 4 kronen nodig. Want door de klachten kan ik maar aan 1 kant eten. 

Ik zou graag andere behandelingen willen doen. Dat ik minimaal weer 70% kan doen van wat ik kon. En dat ik volgend jaar weer aan de bak kan. Het thuiszitten ben ik gewoon zat. Ik werkte vanaf mijn 16 al zowat fulltime dus thuiszitten is totaal niet mijn ding. Dus helpt u mij? Dat ik aan lichamelijk herstel werken kan. En dat ik weer naar de toekomst kan kijken op een positieve manier. Nu is dat niet zo positief omdat ik al moeite heb met de basis. Mijn dank is groot bij een donatie. 

Groeten Francin