De afgelopen jaren stonden voor ons gezin volledig in het teken van overleven. Mijn gezondheid liet me keer op keer in de steek. Jaren van pijn, onderzoeken, onzekerheid, ziekenhuisbezoeken en verdriet. Begin juni werd ik geopereerd: een zeldzame tumor, mijn baarmoeder, eileiders, beide eierstokken en twintig lymfeklieren zijn verwijderd. In één lymfeklier zat een uitzaaiing.

Ik voel me langzaam weer wat beter. Maar wat de toekomst brengt, weet niemand. En precies daarom willen we nu leven. Genieten. Samen. Als gezin.

Mijn grootste wens?

Niet nog meer jaren van zorgen, maar een tijd waarin liefde, licht en fijne herinneringen de boventoon voeren.

Voor mijn kinderen – die hun hele leven al een zieke moeder kennen.

Voor mijn man – die alles draagt. Hij werkt keihard, zorgt thuis voor alles, maar is moe… zó moe van de stress en financiële druk.

Voor ons samen – omdat we dat na alles zó verdienen.

We hebben nooit breed gezeten. Nu helemaal niet. Alles gaat op aan zorg, medicatie en overleven.

En ik gun ons zo’n andere herinnering.

Een vakantie, een paar dagen weg, een dagje iets doen met de kinderen zónder zorgen, zónder pijn in ons hart of hoofd over geld.

Wil jij ons helpen om herinneringen te maken die de verdrietige jaren overstijgen?

Om even te leven zonder angst en druk?

Elke bijdrage – klein of groot – betekent voor ons de wereld.

Dankjewel dat je dit leest. Dankjewel voor je steun.

🩷