Ik heb sinds 19 november  een cocapoo   pup(koda) die ik samen met therapiedier.aan het trainen ben als autisme therapie hond voor mij zelf. Ik ben 17 jaar en heb autisme. Het verleden is heel moeilijk geweest voor mij waardoor ik heel onzeker ben  ik vind het heel moeilijk om contact met mensen te maken. Ik ben dan ook het meest overprikkelt. Hierbij kan koda mij dan ook helpen, hier wordt hij speciaal voor getraind. Ik zie dat koda heel graag bij mij wil zijn en dat ik ook nu al erg veel aan hem heb. Als hij tot officiële therapiehond  kan worden getraind kan hij mij helpen om in het openbaar minder onzeker te zijn  en mijn prikkels te doen verminderen . En kan ik weer wat meer dingen gaan ondernemen, dit ook omdat hij dan mee mag naar winkels en andere ruimtes waar ik het nu eng vind om alleen heen te gaan. Het belangrijkste is dat ik er dan weer meer opuit kan trekken ook alleen. Ik merk dat dingen die voor anderen heel vanzelfsprekend zijn, het voor mij niet zijn. Met koda kan ik dan meer dingen alleen ondernemen. Aan de buitenkant kun je niks aan mij zien, maar van binnen ben ik erg onzeker over hoe ik overkom naar de buitenwereld. Wat koda voor mij kan gaan betekenen als therapiehond  is dat hij mij kan waarschuwen als ik onbewust veel stress opbouw, hij kan dat dan via een teken aan mij doorgeven. Hierdoor weet ik dat ik dan moet gaan rusten, verder geeft koda  mij dan veel meer zelfvertrouwen, omdat ik weet dat hij voor mij getraind is en er voor mij is op moeilijke momenten.  Op moeilijke momenten  kan koda mij dan kalmeren en mij uit die situatie halen. doordat koda mij uit die situatie kan halen voel ik mij ook prettiger om op die momenten toch naar buiten te gaan.

Ik ben met Koda al aan het trainen via de stichting,(therapiehond) zodat hij een echte officiële therapiehond  wordt. Mijn Ouders betalen momenteel de lessen maar deze zijn vrij duur, daarom wil ik zelf via deze weg nog steun vragen zodat mijn ouders dit niet allemaal zelf moeten betalen. Omdat wij thuis met 4 kinderen zijn.