“WIE VERTELT HET ALS WIJ ER NIET MEER ZIJN?”
EEN HISTORISCH HOOFDSTUK GAAT LANGZAAM DICHT EN OPENT ZICH DAARNA NOOIT WEER!
www.stillekogels.nl

KINDERBOEK: VERGEET MIJ NIET 
HET OORLOGSVERHAAL VAN FOPPE DUPON

Met trots kondig ik de verschijning aan van mijn nieuwste kinderboek: Vergeet mij niet – Het oorlogsverhaal van Foppe Dupon. Een indringend, maar toegankelijk oorlogsverhaal, speciaal geschreven voor kinderen vanaf 9 jaar (B-leesniveau), waarin thema’s als vrijheid, verlies, vriendschap en veerkracht op een invoelbare manier worden verteld.

STILLE KOGELS 
Een laatste eer en groet

Met trots presenteer ik mijn nieuwste boek: Stille kogels – Een laatste eer en groet. Een krachtig en respectvol eerbetoon, waarin authentieke oorlogsverhalen een stem krijgen. Stille kogels brengt vergeten geschiedenis tot leven en legt de pijn, moed en menselijkheid bloot. Het laat zien wat het betekent om alles te verliezen – en toch mens te blijven.
Voor jongvolwassenen en volwassenen. Een boek dat herinnert, eert en waarschuwt.
Want vrijheid is geen vanzelfsprekend recht. Het is een kwetsbaar goed, waarvoor velen in stilte vochten – en stierven.

GEARTSJE SCHRIJFT OM TE HERINNEREN
Ik ben schrijver, moeder van twee jonge kinderen, werkzaam binnen het onderwijs en afgestudeerd als sociaal werker. Vanuit mijn ervaring weet ik hoe belangrijk het is om kinderen en jongeren – ieder op hun eigen manier – te raken met verhalen die ertoe doen.

Naast mijn werk deed ik onderzoek naar een duurzame en langdurige aanpak voor thuiszitters. Want ieder kind verdient het om gezien, gehoord en begrepen te worden. Net als de mensen over wie ik schrijf.

Stille kogels is een eerbetoon aan hen die hun verhaal niet meer kunnen vertellen. Het is een boek dat stil maakt, verbindt en herinnert. Over oorlog, verlies, veerkracht en menselijkheid – geschreven voor jongvolwassenen en volwassenen die willen herdenken én begrijpen.

Ik schrijf niet voor roem of geld. Ik schrijf om te herinneren, om te raken en bovenal om stil te staan. Want vrijheid is helaas geen vanzelfsprekend recht.

Deze boeken zijn mijn eerbetoon – aan hen die herdacht moeten worden en aan de wereld waarin mijn kinderen opgroeien. Het enige wat ik vraag: is steun bij het dekken van de onkosten. Zodat deze boeken straks in de boekhandels liggen, maar terechtkomen waar ze horen: in de boekhandels, in klaslokalen en vooral in de handen van kinderen, jongeren en volwassenen die willen leren, voelen en nooit vergeten.