Verpleegkundige Daisy (32) lichamelijk aangedaan door implantaten

Toen Daisy 11 jaar geleden de keuze maakte om borstimplantaten te laten plaatsen heeft ze dat niet in een week besloten. Jarenlang heeft ze zich onzeker gevoeld, geen volledige vrouw en heeft diverse vrouwonvriendelijke opmerkingen gehad, omdat ze niet de borsten had zoals andere meiden. Na jaren van zich ellendig gevoeld te hebben heeft Daisy de moeilijke beslissing genomen om toch voor borstimplantaten te gaan. Maar de implantaten van Allergan bleken schadelijk te zijn voor haar gezondheid.”

Daisy zag de documentaire “Moordtieten” op NPO3.

Toen ze wist dat zij ‘die’ implantaten uit de documentaire had, zei haar man: “Ze moeten eruit! Jouw gezondheid is het belangrijkste”. Ze wist meteen dat hij gelijk had. Maar het idee dat ze terug moest naar die onzekerheid maakte haar bang. Een gevecht tussen haar hoofd en hart.

Toen ze een afspraak had gemaakt om te vragen wat de plastisch chirurg voor haar kon betekenen en wat het haar zou gaan kosten, namen de implantaten de beslissing over. Haar rechterborst begon enorm op te zwellen en werd erg pijnlijk. Via de huisarts kwam ze toen in een medische molen terecht. Mammografie, echo, punctie van het opgehoopte vocht in de borst en wachten op de uitslag of het geen lymfeklierkanker BIA-ALCL was.
Gelukkig was het geen kanker, maar bleek wel dat de implantaat geruptureerd (gescheurd) was. Binnen twee weken zijn in 2023 beide implantaten verwijderd. Na de operatie liet de chirurg zien dat één van de twee implantaten bijna doormidden en helemaal verkleurd was. Dit heeft al die tijd in haar lijf gezeten.

Energie terug, klachten weg
Het is nu een jaar na de operatie. Daisy heeft weer energie en kan zich ook weer concentreren. De vermoeidheid en concentratieproblemen heeft ze altijd weggewuifd: er is altijd wel een reden te bedenken waarom je moe bent, toch? Haar onverklaarbare neurologische klachten zijn verdwenen.
Nu deze klachten weg zijn, beseft ze pas dat ze veel feestjes, uitjes en tijd met haar kinderen heeft gemist omdat ze altijd moe was. Dat dit in relatie staat met de explantatie kan ze zelf niet aantonen, maar ze ervaart dit wel als opvallend.

Recht op schadevergoeding
Met de kennis van nu zou Daisy het nooit meer doen. Haar gezondheid en haar gezin zijn zoveel belangrijker dan een paar borsten. Ze is de eerste jaren erg blij geweest met haar keuze, maar wist toen nog niet dat deze implantaten schadelijk konden zijn voor haar gezondheid.

Vanwege de gezondheidsrisico’s is dit type implantaten in 2018 van de markt gehaald. De fabrikant heeft tot dusver geen stappen ondernomen om de vrouwen te informeren of tegemoet te komen die ze voor die tijd al droegen. 

Bij Daisy hebben deze implantaten grote lichamelijke en mentale gevolgen gehad waardoor ze zich nu verminkt voelt. De verzekering moest een beslissing nemen of Daisy in aanmerking kwam voor een reconstructie van haar borsten. Helaas heeft iemand bij de verzekering vanaf zijn bureau besloten dat het “defect te groot” is en dat Daisy dus geen recht heeft op vergoeding van de operaties die nodig zijn om dit “grote defect” te herstellen.

Wij (haar collega's) zouden Daisy weer vrolijk en als zichzelf willen zien en proberen haar via deze weg te helpen om de operaties alsnog mogelijk te maken zodat ze zich weer als volwaardig vrouw ziet (zoals wij haar zien) en haar zelfbeeld weer klopt. Daisy staat als SEH-verpleegkundige altijd voor iedereen klaar en dat de gezondheidszorg haar nu zo in de steek laat terwijl ze het nu zo hard nodig heeft is gewoon weg schandalig.