Ik wil jullie graag even voorstellen wie de mensen  achter VZW Pixieland zijn zodat jullie ook weten wie jullie op deze manier enorm helpen en waarvoor onze oprechte dank 

Het begon voor mij (Petra Knapen) allemaal in 2005 met klanten van mijn hondenkapsalon... Ik had op dat moment zelf 2 honden, Flossy 

 en Betty Boop 

 en al eentje over de regenboogbrug, mijn eerste hond Pixie 

 maar kreeg dikwijls de vraag van klanten om honden te herplaatsen en daar verzette ik dan hemel en aarde voor om die zieltjes een nieuwe thuis te bezorgen... ik belde mijn ganse klantenlijst af en zocht tot ik iemand vond en dit lukte altijd goed tot de zomer van 2005... Je moet je inbeelden dat je al die hondjes goed kent van op je trimtafel en dat je met het grootste deel van die zieltjes toch een band opbouwde en telkens de vraag kwam om er een te herplaatsen, met de meest onnozele smoezen soms en met telkens dezelfde dreigementen van asiel of inslapen, dat je hart compleet brak  

 En zo begon het voor mij in 2005 met Indy, een klein zwart mixje dat dringend weg moest en waarvoor ik niemand vond en besloot haar zelf te adopteren... zij was de eerste van de vele afdankertjes van klanten die nog volgden... mensen wisten intussen dat mijn hondenhart snel brak en dat Petra meestal wel de oplossing was als er weer eentje gedumpt moest worden. 

 Dit ging zo verschillende jaren verder tot er in 2010 problemen kwamen met ex buren die ons terwijl ze al 3 jaar langs ons woonden, ineens weg wilden... Heb toen een jaar lang de strijd van mijn leven gestreden gevuld met bloed, zweet en heel veel tranen om officiële papieren te bekomen voor mijn kroost en heb die strijd na een jaar gewonnen en heb toen officiële papieren ( vlarem 2 ) verkregen voor mijn kroost 

 En toen kwam er in 2012/2013 Facebook aan voor mij en de dingen die ik toen zag van de ellende overal ter wereld verscheurde me helemaal 

 Spanje en Roemenie waren de horror koplopers en zo adopteerde ik in 2013 mijn eerste galgo’s uit Spanje en waarvan er nog meer volgden en het jaar daarop in februari 2014 kwam mijn eerste Roemeentje en ook eerste verlamde zieltje, mijn soulmate Bobitza 

 er aan en waarvan er ook nog verschillende volgden... In 2016 kwam mama J 

 ( Jolanda van de Meulenhof ) in mijn leven... Ook een dierenvriend in hart en ziel 

 Zij maakte en verzamelde spulletjes waarvan ze de opbrengst aan mijn kroost schonk en me op die manier ontzettend hielp 

 De vonk tussen ons sloeg al snel helemaal over en in januari 2017 hebben we dan elkaar het ja-woord gegeven 

 Intussen hebben ik en daarna wij samen al meer dan 160 doggiekids ( met de schatjes over de regenboogbrug meegeteld ) geadopteerd van overal ter wereld België, Nederland, Spanje, Roemenie, Griekenland, Servië, Iran, Suriname, Turkije, Oekraïne, Italië, Macedonië... Pixieland is multi cultureel en dat functioneert ontzettend goed 

 Momenteel hebben we nog steeds 50 doggiekids waarvan de meeste, zoals ook al hun voorgangertjes, een erg naar verleden hebben en nergens een kans op adoptie maakten. Gehandicapte, blinde, verminkte, oudjes, zieke, hartpatiënten, leishmaniapatienten, getraumatiseerde en 25 verlamde zieltjes die momenteel ons leven verrijken en waarvoor we werken en leven met hart en ziel 

 50 x onvoorwaardelijke vriendschap en liefde krijgen we ervoor terug en daar kan niks tegen op 

 Bij momenten ook een keihard en zwaar leven door overlijdens, ziekte, verzorging, werk, de enorme kosten enz... Heb intussen dus al meer dan 160 zieltjes in mijn leven geadopteerd en zou ze stuk voor stuk opnieuw adopteren als ik mijn leven kon overdoen... vele dingen zou ik anders doen maar mijn kroost en het leven dat ik met hun en met mijn fantastische wederhelft heb zou ik zonder enige twijfel opnieuw doen want zij zijn mijn alles, mijn hart en ziel... de reden van mijn bestaan 

 Maar ook wil ik in deze groep toch wel even laten weten dat ook ik een enorm zwak voor cavaliertjes heb en dat er ook altijd ( afgedankte ) cavaliertjes in onze grote hondenfamilie geweest zijn      (waarvan er ook al verschillende van over de regenboogbrug zijn ) en dat er ook altijd cavaliertjes in onze familie zullen zijn. Momenteel hebben we nog 3 van deze toch wel enorm mooie en extreem lieve cavalier schatjes in onze familie… onze Barry van 15 jaar, Maaike onze prinses van 11 jaar en onze Vayco van 10 jaar. Ook alle drie afdankertjes met een naar verleden maar hun stel ik binnenkort effe in een aparte post voor aan jullie net zoals onze overleden cavaliertjes want ook al zijn ze niet meer bij ons, ze zitten voor altijd diep in mijn hart 

 Dus bij deze nogmaals erg bedankt aan iedereen die wilt doneren we hebben de laatste tijd meer bij de dierenarts gezeten wat ons heel veel kost. De kosten lopen torenhoog op en met hulp van jullie zou dit leven iets gemakkelijker zijn en samen staan we sterk. 

 Liefs uit Pixieland