In mijn eentje ben ik niets. Zonder jullie kan ik niet doen wat ik het liefste doe. Ben ik niet in staat om te verbinden, maar ook niet om mijn rekeningen te betalen. 
 

Ik had gehoopt dat ik nooit op dit punt terecht zou komen. En afhankelijk zijn van de overheid, dat wil ik nooit meer. Het is zoals het is. Maar soms is dat ook even helemaal niet grappig.