September 2023 – hier begon mijn grootste nachtmerrie…

Eind september krijgen we op het werk te horen dat de firma het faillissement heeft aangevraagd.

Op 5 oktober gooit mijn partner, papa van mijn twee kindjes, mij ’s avonds uit het niks op straat.

De reden? Hij had iemand anders..

Daar stond ik dan, in pyjama, zonder kindjes (want die kreeg ik niet mee), niet wetende wat ik moest doen..

De dag erna heb ik mijn kindjes afgehaald op school en sindsdien zijn ze fulltime bij mij.

Alle mogelijke instanties werden gecontacteerd voor hulp: OCMW, woondienst,… maar helaas kon niemand direct helpen. We hebben gelukkig een maand bij mijn schoonzus mogen verblijven die ons van alles kon voorzien, daarvoor ben ik haar eeuwig dankbaar.

Uiteindelijk dan een woonplaats gevonden voor mij en mijn twee kindjes (4 en 5 jaar), maar de rekening was leeg, geen meubels, geen kledij.. Ik had niks meer.

Beetje per beetje probeer ik alles opnieuw op te bouwen, met de nodige tegenslagen..

Altijd werd het OCMW gecontacteerd, ben ik bij hen langsgeweest en heb ik de nodige vragen gesteld wat ik allemaal kon doen in deze situatie.

In het begin had ik recht op de voedselbank en zouden ze bekijken wat er nog kon gedaan worden.

Plots stopte dit alles, want mijn inkomen was met € 50 omhoog gegaan en ik zat boven het minimum.

Blijkbaar was er recht op een éenmalige uitbetaling van het OCMW als je dakloos bent en kan je een huursubsidie aanvragen bij de overheid. Helaas werd mij dit nooit gezegd door de maatschappelijk assistent. Toen ik een tijdje later opnieuw contact met hen opnam en een andere maatschappelijk assistent kreeg toegewezen gaf die mij deze informatie wel mee.

Je kan het al raden.. Helaas, te laat. Je moet dit alles binnen een bepaalde termijn aanvragen dus nu heb je er geen recht meer op en kunnen we je niet helpen. Uiteindelijk kom je terecht op een wachtlijst en moet je enkele maanden! geduld opbrengen voor ze nakijken of ze je effectief met iets kunnen helpen. Tegen dan sta je natuurlijk al lang op de zwarte lijst en lopen andere kosten nog meer op…

Er kwam ook nog een verrassing van de kinderopvang.. De facturen kwamen destijds bij mijn ex in de mailbox en de laatste waren niet vereffend. +/- € 600 moest direct worden betaald anders werd de opvang stopgezet. Ondertussen is dit blijkbaar geen prioriteit voor het OCMW en zal de kinderopvang stopgezet worden als er volgende week geen vereffening van het openstaande bedrag is. Geen opvang meer voor de kinderen terwijl ze die structuur zo hard nodig hebben door hun ADHD en gedragsproblemen. Dan moet ik zien voor een aangepaste job met veel minder uren en daar gaat het inkomen dan opnieuw naar beneden..

Ik probeer zo hard mijn best te doen om mijn kindjes te geven wat ze nodig hebben, maar elke keer opnieuw bots ik op een keiharde muur.

Doordat ik alles opnieuw moest aankopen, van ondergoed tot meubelen, schoolmateriaal,… heb ik enkele openstaande schulden.

Ook moest ik een advocaat raadplegen omwille van de regeling betreffende de kinderen met mijn ex. Ook daar had ik geen recht op een pro deo want mijn inkomen zat boven het minimum.

Alleen al de kosten van de advocaat bedragen € 4000! Gelukkig is de rechtszaak nu afgelopen.

Als kers op de taart, € 2000 kosten aan mijn 15-jarige auto..

Ik zie nu de bomen door het bos niet meer. Ik probeer overal alles tijdig terug te betalen en genoeg over te houden om eten, drinken, kledij te voorzien voor de kinderen, maar dit lukt mij niet meer en dit brengt opnieuw extra kosten met zich mee.

Heel graag zou ik opnieuw gelukkig worden samen met mijn kindjes, maar momenteel zit ik in een heel diep dal waar ik zelf niet meer uit kan raken.

Ik wist dat er zoiets bestond als ‘crowdfunding’ en ik besloot om hier nu mijn verhaal neer te schrijven. Misschien lukt het via deze weg om opnieuw rust en stabiliteit in het leven van mijn kindjes en mij te krijgen.

Elke bijdrage groot of klein kan voor ons een groot verschil maken. Zo kunnen we terug focussen op een gelukkig leven met minder zorgen.