Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, want dit opschrijven is niet makkelijk en voelt kwetsbaarder dan ik dacht.

Om hulp vragen hoort eigenlijk helemaal niet bij wie ik ben — ik ben gewend om door te zetten, wat er ook gebeurt.
Maar deze keer lukt dat niet alleen.

Voordat ik om hulp vraag, wil ik je graag mijn verhaal vertellen, zodat je weet waarom dit voor mij zo belangrijk is.

🌿 Mijn verhaal

Ik ben “gezegend” met een pakketje dat ik zelf nooit zou hebben uitgekozen: meerdere chronische ziektes.
Mijn vader en ik grappen weleens dat hij slechte lijm had, waardoor ik gewoon niet goed in elkaar zit 🤣.

Wat begon met astma en eczeem bij mijn geboorte, breidde zich in mijn puberteit uit met psoriasis en chronische migraine.
Later kwamen daar onder andere COPD, fibromyalgie en chronische vermoeidheid bij.
Inmiddels is het pakket uitgebreid met lever-, nier- en schildklierproblemen door alle medicijnen die ik in de 39 jaar dat ik leef heb moeten gebruiken.

Het voelt vaak alsof ik in een lichaam leef dat niet meewerkt — en dat maakt het leven niet altijd makkelijk.
Door de jaren heen heeft dat niet alleen mijn lichaam, maar ook mijn zelfvertrouwen geraakt.
Als je jong bent, zestien jaar, en dan al volledig wordt afgekeurd, voelt het alsof de wereld gewoon doorgaat zonder jou.
En als je dan ook nog in een lichaam leeft dat je niet kunt verstoppen, word je vanzelf onzeker.

En toch… ergens wist ik dat ik niet gemaakt was om alleen maar ziek te zijn.

💛 Het begin van mijn bedrijf

In 2018 werd ik onverwachts zwanger van Lucas.

De zwangerschap verliep zwaar. Vanaf 21 weken lag ik in het ziekenhuis met dagelijkse hartfilmpjes en wekelijkse groei echo’s.
Na vele weken van spanning — of alles wel goed was met het kindje en of hij lang genoeg in mijn buik kon blijven om te overleven — werd Lucas uiteindelijk met 34 weken via een keizersnede geboren.

Alles ging boven verwachting goed. Geen beademing of enge slangetjes die hem in leven moesten houden, alleen een infuus met voedingsstoffen en een warme couveuse.
Na vier weken op de NICU mochten we naar huis en sloten we een spannend hoofdstuk af, om een nieuw hoofdstuk te beginnen als gezin.

Tijdens die zwangerschap groeide er niet alleen een kindje in mij, maar ook het gevoel dat ik mijn kind wilde laten zien dat je, ondanks ziekte, pijn en ongemak, tóch iets kunt bereiken in het leven.

Toen Lucas na zijn geboorte liet zien wat vechten en sterk zijn écht betekende, kreeg ik de kracht om mijn gevoel om te zetten in iets tastbaars — iets waar hij trots op kon zijn.
En zo werd ook Special Creations geboren.

🌷 Lucas en zijn eigen handleiding

Toen Lucas een paar jaar oud was, ontdekten we dat hij niet alleen prematuur en dysmatuur geboren was, maar ook een taalontwikkelingsstoornis en een algehele ontwikkelingsachterstand had.
Jarenlang volgde hij intensieve begeleiding: VVE, een speciale peutergroep, de VoorleesExpress, logopedie en fysiotherapie.
Inmiddels zit hij op een SBO-school waar hij het supergoed doet.
Toch blijft er een vermoeden van ASS, waarvoor hij binnenkort getest zal worden, zodat we hem nog beter kunnen ondersteunen.

Lucas is een superlief ventje met zijn eigen handleiding, en juist hij geeft mij elke dag de motivatie om door te gaan.

🌼 Trots en verlies

Mijn ouders hebben mij in mijn leven door talloze ziekenhuisbezoeken en behandelingen gesleept, en dankzij hen heb ik geleerd dat je altijd moet blijven vechten voor wat belangrijk is.
Toen Special Creations begon te groeien, zag ik hoe trots mijn ouders op me waren. Dat gaf mij de moed om verder te gaan.

In januari 2023 overleed mijn moeder, en dat was een enorm gemis.
Toch draag ik haar trots nog elke dag met me mee, alsof ze fluistert: “Je kunt dit.”
Ook mijn vader is altijd een rots in de branding geweest.
Hun liefde en trots zijn ook een groot deel van de reden dat ik Special Creations niet zomaar kan en wil opgeven.

💪 Strijd en doorzetten

In 2021 maakte ik de stap van hobby-machines naar kleine professionele machines.
Eind 2022 schakelde ik over naar grote machines, omdat de kleine de aanvragen niet meer aankonden.
Maar toen mijn moeder begin 2023 overleed en ik één week vrij nam om haar crematie te regelen en het verdriet te verwerken, raakte ik bijna al mijn klanten kwijt.

Sindsdien is het financieel steeds moeilijker geworden, en de stress die dat oplevert maakt mijn gezondheid er niet beter op.
Toch voelt het niet goed om de stekker uit Special Creations te trekken.
Opgeven zou voor mij voelen als falen — alsof ik Lucas niet laat zien dat je, ondanks alles, tóch iets kunt bereiken,
alsof ik de trots van mijn ouders tekort zou doen en mezelf opnieuw de put in zou trappen.

Daarom is Special Creations voor mij veel meer dan een bedrijf.
Het is een bewijs aan Lucas, een eerbetoon aan mijn ouders, en mijn manier om te laten zien dat dromen haalbaar zijn, ook als het leven je uitdaagt.

Elke sticker, elke transfer en elk cadeautje dat ik maak, is een klein stukje van dat verhaal: met zorg, met liefde, en met de overtuiging dat er altijd ruimte is voor iets moois.

💛 Waarom ik nu hulp nodig heb

De afgelopen tijd is het steeds moeilijker geworden om alles vol te houden.
Door het verlies van mijn moeder, de afnemende gezondheid en de constante zorgen lukt het me niet meer om Special Creations draaiende te houden zoals ik zou willen.
Toch wil ik het niet opgeven — want ik weet dat ik dit kan, maar alle druk wordt me gewoon een beetje te veel.
Het voelt ook niet goed om zomaar te stoppen met iets waar zóveel liefde, tijd en vooral betekenis in zit.

Ik vraag hulp omdat het me alleen niet meer lukt, hoe hard ik het ook probeer.
Ik wil blijven doorgaan met Special Creations, maar daar heb ik nu een klein duwtje voor nodig.

Met jouw steun kan ik weer wat lucht krijgen:
💛 hulp inschakelen bij dingen die lichamelijk te zwaar zijn geworden,
💛 mijn webshop opnieuw vullen met nieuwe producten en foto’s,
💛 en even een korte ademruimte creëren — zodat ik mijn gezondheid niet langer hoef op te offeren om mijn droom in leven te houden.

🌿 Wat jouw steun betekent

Elke bijdrage, groot of klein, helpt mij om Special Creations een tweede kans te geven.
Om Lucas te blijven laten zien dat dromen écht kunnen uitkomen — ook als het leven of je lichaam niet meewerkt.

Kun of wil je niet doneren, maar wil je >wel< mijn verhaal delen?
Dan ben ik daar net zo dankbaar voor! 💛
Hoe meer mensen dit lezen, hoe groter de kans dat ik deze droom mag blijven waarmaken.

Dank je wel dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen.
Dat alleen al betekent meer voor mij dan je misschien denkt.

Liefs,

Desiré & Lucas 🌸