23.01.2023

‘’Hé baasje, Ik ben zo blij om jou te zien!’’  Dat horen we vanaf we het gangetje naar zijn kamer inkomen.  Het is geen vervelende blaf of boze blaf. Het is gewoon een vrolijk, speels geluid dat duidelijk laat horen hoe Beau op ons heeft zitten wachten. 

Bij onze aankomst staat Beau te springen op zijn achterpoten.  Bij het openen van de deur glipt hij tussen de kier door en springt hij rond als een zot konijn. 

Beau staat zo zot dat niemand hem tot bedaren kan brengen. ….. tot we zo slim zijn om zijn leiband boven te halen. Beau laat gewillig de leiband rond zijn nek doen en gaat ons voor naar buiten. Naar de tuin.   Dit keer is het baasje erbij en onze kleine man toont hem alle hoeken van de ‘tuin’ om daarna een koprol te maken en op zijn rug de aandacht te vragen. Knuffelen, vechten en op zijn rug liggen gaat hem goed af in het natte slijk. 

En daarna wordt het baasje vies en vuil gemaakt. Beau is precies in zijn element. 

Wanneer we terug binnengaan stellen we dan ook vast dat zijn trui en zijn verbanden helemaal nat en vies zijn.  De dierenartsen lachen en proberen Beau een nieuwe trui aan te doen, maar onze kleine jongen begint de wriemelen en te draaien dat het een lieve lust is. Uiteindelijk zijn er zes handen nodig om Beau aan te kleden en de verbanden te fatsoeneren.

Dan gaat zijn hoofd in de tas van het vrouwtje.  Beau haalt een plastiek bakje tevoorschijn met hierin lekker vlees. Beau weet waar hij moet zijn en hij geniet van zijn hapje dat het een lust is.   

Het valt ons weer op hoe groot Beau is geworden, hoe slungelig hij eruit ziet en hoe speels hij terug is. Een goed teken. 

Wat zijn we blij dat hij zo goed vooruit gaat.   Hopelijk is hij snel terug thuis en kan hij aan zijn echte hondenleven beginnen. 

21/01/2023

Vandaag een goede dag:

Toen wij rond 17.00 uur op bezoek gingen bij onze rakker, kregen wij bericht dat niet enkel zijn verbanden gewisseld waren, maar dat naar aanleiding van zijn plas-incidentje van gisteren ineens ook al een achterpoot en een stukje van de lies werden gehecht.

Hij was blijkbaar nog maar een uurtje uit de narcose. 

Toen we aan zijn kamertje kwamen sprong hij recht om ons te groeten.

Bij het openen van zijn kamertje, liep hij er direct uit en kwam ons persoonlijk knuffelen.

Hij was niet meer volledig ingezwachteld, 3 poten en zijn poep waren al vrij en tot onze verbazing had hij geen urine-sonde meer. Daar is hij, volgens de verpleging, van verlost.

Om dit te tonen wandelde hij de behandelruimte in en deed hij onmiddellijk een plasje met op zijn snuit de uitdrukking: Zie eens wat ik kan !!!

Hij zat nog maar net terug bij mij of onze grote man gaf aan dat het nu ook tijd was voor een grotere boodschap.

Laarsjes aan en hop, naar de tuin om daar in alle vrijheid rond te huppelen als een grote.

En pas toen…toen was het tijd voor mij, lekker tegen mij liggen opwarmen en zich laten toedekken en knuffelen. Beau weet nog een beetje van zijn narcose en het duurde niet lang of onze jongen sliep terug.

Eten of snoepjes mochten nog niet omdat hij nog niet lang genoeg uit narcose was, maar dat krijgt hij met het volgende bezoek dubbel …… Dat is beloofd Beau-mans.

Slaap wel, kleine man, rust goed uit en snel genezen, dan kan je terug mee naar huis.

Van de dierenartsen kregen we te horen dat er maandag nog een kleine controle gepland stond en zijn achterpoot mogelijk wordt gehecht. 

Bedankt nogmaals aan iedereen om te steunen en de pagina van beau te delen.

Zonder jullie was dit waarschijnlijk allemaal niet mogelijk geweest.

20/01/2023

Het is nu twee dagen geleden dat we Beau hebben gezien. 

Wat is hij weer gegroeid!  En kijk er komen haartjes op zijn snuit en in zijn nek. 

Beau wacht ons op in zijn kamertje en staat te springen.  Verschillende knuffels later plaatst hij zich aan de deur. 

 Onze euro is groot maar valt toch : ‘Beau wil buiten!’

Laarsjes aan (lees 3 plastieken zakken rond zijn poten) en hop daar gaan we. Beau toont ons alvast de weg naar buiten. 

De tuin is een grasveldje met een tuinbank en een omheining.  We kunnen buitenkijken, dus we zijn op straat.  

Beau laat direct zien dat hij nog kan plassen - alhoewel hij nog steeds drager is van een sonde- en beëindigd zijn wandeling met een k…..je.   

Flinke man!

Terug naar binnen en dan lekker nat tegen het warme baasje aankruipen in het kamertje. 

Snurk!

We vernemen van de dierenartsen dat de operatie van vandaag niet is kunnen doorgaan. Vele diertjes hadden medische hulp nodig.  

De operatie staat nu gepland voor maandag en vermoedelijk kan Beau dan tegen het einde van volgende week naar huis. 

Beau denkt duidelijk hetzelfde als wij want hij gaat voor de deur naar de praktijk staan.  

Neen, maatje, nu nog niet.  

Met pijn in het hart laten we onze vriend weer achter. 

Thuisgekomen ontvangen we telefoon van de kliniek.  

Beau heeft weer buiten zijn sonde geplast en de urinezak is gelost.  Morgenvroeg eerste werk een verbandwissel en ineens kijken hoe de wonden helen. 

Wij duimen lieve man

…. Tot morgen. 

19/01/2023

Vandaag was een iets mindere dag voor ons.

Vanmorgen kregen wij bericht van de kliniek dat onze kleine rakken naast zijn sonde had geplast. Ze dienden dan zijn verbanden te wisselen en net zoals altijd gebeuren deze ingrepen onder narcose om het hem zo comfortabel mogelijk te maken.

De chirurgen waren ineens van plan om te proberen de achterpootjes na te kijken en de wonden te sluiten zodat deze ook sneller zouden kunnen  genezen en eventuele infecties minimaliseren.

Gezien deze ingreep in de middag gepland was, wist men nog niet of Beau bezoek kon hebben.  En zoals altijd moest Beau  na de ingreep een tijd op de recovery te vertoeven en terug op temperatuur gebracht worden door middel van een verwarmde matras en lampen.

Rond 17.00 uur kregen we bericht dat de verbandwissel was gelukt en zijn wonden van de operatie van enkele dagen geleden er mooi uit zagen.

Het nazicht en de ingreep aan zijn pootjes kon echter niet doorgaan omdat er enkele spoedgevallen waren voorgegaan. Deze ingreep wordt zo snel als mogelijk terug ingepland. Zo kan Beau verder naar herstel.

Geen bezoek dus. 

Het is nu al de tweede dag op rij dat we Bo niet zien, maar we weten dat hij in goede handen is.  Een dag zonder een Beau-knuffel is een slechte dag.

Hopelijk vindt morgen de operatie in de voormiddag plaats zodat we ’s avonds toch onze knuffel kunnen bezoeken. 

We houden jullie zo goed mogelijk op de hoogte en danken iedereen nogmaals voor de steun en het delen van onze jongen zijn steunactie.

Thuis zitten niet alleen wij te wachten op onze kleine vriend, ook Max mist zijn speelkameraad. 

Een dikke poot van Beau en hopelijk morgen beter nieuws.

17/01/2023

Vandaag gingen we weer een stapje in de goede richting, de operatie van onze rakker is goed verlopen.

De chirurgen zijn er in geslaagd om de wonden op zijn flank te dichten.

Enkel de verbrande achterpootjes ging niet, en zullen zo moeten helen.

Kortom toch een geweldige prestaties van de dierenartsen die elke dag weer verbijstert zijn van de wil van onze kleine pruts.

Voorlopig hangt hij nog wel aan de infuus voor zijn pijnstilling na toch een omvangrijke ingreep en een antibiotica kuur om infectie tegen te gaan.

Als wij vanavond aan zijn kamertje kwamen lag hij nog een beetje te soezen van zijn narcose, maar bij het horen van onze stem stond hij snel op zijn poten om ons uitgebreid te verwelkomen.

Hij werd beloond met kipfilet, eitjes en zijn lieveling koekjes, die hij snel naar binnen speelde.

Daarna een wandeling in de tuin van de kliniek, om daarna snel terug in zijn kamer te zijn voor zijn knuffelmomentjes.

Nu afwachten of de hechtingen houden en dan volgende week “misschien” naar huis, om zijn behandelingen ambulant verder te zetten.

Wij willen iedereen nogmaals bedanken om de behandeling van onze Beau mogelijk te maken, zijn revalidatie is nog lang en pittig maar samen komen we er wel.

 Een dikke poot van beau.

Delen is nog steeds welkom om onze kleine man verder te kunnen helpen.

16/01/2023

Vandaag een kort berichtje

Rond 15.00 u werden we in kennis gesteld dat de operatie van onze kleine rakker naar morgen is verschoven, wegens een paar spoedgevallen.

Beau deed het vandaag weer goed hij was in een speelse bui en zijn gezichtje heelt alle dagen beter en beter.

Nu in spanning afwachten tot morgen.

Groetjes en een dikke poot van Beau

14.01.2023

Onze Beau deed het vandaag prachtig.

Bij aankomst stond hij al, vol jeugdig temperament, in zijn kamertje op ons te wachten .

Hij kon niet snel genoeg zijn kamer uit zijn om te flaneren in de gang als een grote vent.

Op zijn gelaat stond echt af te lezen “kijk eens, baasje, wat ik kan”

Pootjes geven voor een koekje. Het kon allemaal. 

Wat zijn we fier op onze jongen.

Goede raad en tips van onze dierenarts Virginie:  zo kunnen we veel problemen vermijden.

Bron:  https://www.brandwonden.be/nl/preventie/eerste-hulp/eerste-hulpµ

https://www.vin.com/apputil/content/defaultadv1.aspx?pId=11372&id=5709840&print=1&fbclid=IwAR2vQF5KNpJfu8Um8xYh82cSeWQ6uZIc9sNbJndgktU5PAr_4udXWws8UJg

https://www.akc.org/expert-advice/health/first-aid-for-a-dog-burns/#:~:text=Burns%20should%20be%20treated%20immediately,Obtain%20veterinary%20care%20quickly

Brandwonden eerste hulp bij dieren.

In eerste instantie moet de verbrande zone zo snel mogelijk afgekoeld worden. Hoe sneller u het gebied koelt, hoe minder schade er zal worden aangericht.

Wanneer de zone is afgekoeld, moet deze worden beschermd, zodat de dierenarts het in de best mogelijke omstandigheden kan overnemen. Om het gewenste resultaat te bereiken, volgen hier de eerste hulp acties die u kunt uitvoeren bij een ernstig verbrande hond of kat:

Stap 1: Koel de verbrande zone zo snel mogelijk af

Om de brandwonde af te koelen, laat u water tussen de 15 en 25 graden rechtstreeks over de getroffen zone stromen. Deze stap is niet altijd gemakkelijk uit te voeren als uw huisdier niet gewend is om gewassen of gedoucht te worden.

Deze afkoeling moet minimaal 10 minuten duren en moet uiterlijk binnen 30 minuten na de verbranding plaatsvinden.

Hoe eerder de brandwonde wordt afgekoeld, hoe meer de uitbreiding en pijn worden beperkt.

Stap 2: Bescherm de brandwonde

Eens afgekoeld, het verbrande gebied beschermen om veilig transport naar de dierenarts te garanderen.

Om de brandwonde te beschermen, plaatst u een steriel verband of een schone doek direct op de getroffen zone om infectie te voorkomen.

Als u een beschermende halsband in uw bezit heeft, aarzel dan niet om deze om uw hond of kat te doen om te voorkomen dat ze hun verband afscheuren.

Stap 3: Het dier vervoeren en bewaken

In het geval van een ernstige brandwonde mag u het dier geen eten of zelfs drinken geven.

De maag van het dier moet namelijk leeg blijven als de dierenarts onder narcose een behandeling of operatie wil uitvoeren.

Zodra het dier gekalmeerd is en de brandwonden beschermd zijn, moet u de dierenarts hiervan op de hoogte stellen en uw huisdier zo snel mogelijk meenemen voor medische behandeling.

13.01.2023

Hé baasje, 

Ik zie je weer.  ik hoor je weer.  Oh wat ben ik blij om jou te zien.  Ik loop terug rond. 

Gisteren was niet zo leuk maar vandaag ben Ik terug beter.

Kijk ik loop in de tuin, ik lik, ik blaf. Ik zwiep met mijn staart. 

Vooraan op mijn deur staat in grote letter: ’OPVOEDEN’

Haha, niet met mij. Ze weten niet dat ik al flink kan luisteren.  Ik kende zit, af, wacht, poot en kijk.   De dierenartsen heb vandaag geprobeerd om mij ‘poot’ aan te leren. Laat ze maar doen de slimmeriken,  ik hou me wel van de domme. 

Even doen alsof en kijk ze zijn gelukkig. Nu vertellen ze aan mijn baasje dat ik vandaag het bevel ‘Poot’ heb geleerd en dat ik slim ben.  Maar ook zij weten beter. 

Kom baasje, ik heb geen pijn. Gaan jullie mee wandelen in de tuin?   Kijk, ik loop in de tuin. Ik plas in de tuin, een kwartier, maar er komt niks uit.  Vreemd. 

Och wat ben ik blij, mag ik nu tegen je aanliggen, dan kan ik lekker slapen, wrijf maar lekker over mijn rug, nog een beetje, nog een beetje, nog…zzzzzzzzz

In mijn dromen ben ik terug thuis bij jullie, spelend met Max …. 

Tot morgen baasjes, tot morgen

12/01/2023

Update

Deze middag kregen wij een telefoontje van de kliniek met de melding dat ze onze kleine rakker gingen opereren. De wonden op zijn flank waren te groot om uit zichzelf te sluiten.

Dit kwam even aan maar ons vertrouwen in  het personeel van de kliniek is groot. 0nze kleine man wordt er top verzorgd. Alles om zijn genezing te bespoedigen is voor ons en voor hem een  win-win situatie.

Omstreeks 20.00 kwamen wij in de kliniek aan. Beau lag nog in de recovery (warme kamer om hem op temperatuur te houden. Kennelijk is dit bij brandwonden een must).

Na een tergende 20 minuten in de wachtzaal konden wij onze kleine man bezoeken.

Hij zeurde maar zijn staartje  en zijn diepe, warme en mooie oogjes begroeten ons met blijdschap.

Maar wanneer we hem zo zien liggen dan breekt toch ons hart. Even slikken en me groot houden, want dit is normaal na wat hij vandaag heeft doorstaan.

Ze hebben op 2 plaatsen zijn hoofdje dichtgemaakt  en een 4- tal plaatsen op zijn linkerflank.

Volgens de chirurg/dierenartsen was alles goed gelukt.

Maandag staat de volgende chirurgische ingreep op de agenda. Dan proberen ze de rest van de wonden te dichten. Weer moesten we even slikken. Hebben we er wel goed aan gedaan om deze lieve pup aan zo’n proces te onderwerpen. 

Hopelijk zal deze ingreep de laatste zijn en kan hij echt aan zijn revalidatie beginnen ….. en mogelijk mag hij dan terug mee naar huis. Jongen, we missen je zo.  Max zoekt je overal. 

Natuurlijk brengen deze operaties extra kosten met zich mee maar voor je kind doe je toch alles.

Hopelijk kunnen we morgen positief nieuws brengen over onze kleine pruts.

Op zijn medische kaart in de behandelkamer staat in grote letters: ‘T.L.C. ↑’ . Beaus  favoriete dierenarts Virgenie verklaarde dit lachend als’ veeeel tender love and care’. Want onze puppie heeft dit broodnodig. 

Alle dierenartsen, die wij in de kliniek hebben ontmoet, werken er zeker niet alleen voor een loon maar hebben ook  een ongekende passie voor dieren.   Het ontbreekt ons kleine man aan niks.

Wij willen iedereen nogmaals bedanken voor jullie steun en het delen van Beaus verhaal. Het is nog een lange weg maar onze jongen zal uitgroeien tot een grote fiere trotse Mechelaar.

In bijzonder willen wij alle dierenartsen en het personeel van de dierenkliniek Anicura Randstad nogmaals bedanken voor de goede zorgen en de liefde voor onze kleine man.

Dikke poot van Beau

11.01.2023

Vandaag kan het baasje niet mee en dat heeft duidelijk een weerslag op Beau. Koppig als een steenezel en humeurig als een varken, knorrig.  Hij wil ons zelfs niet bekijken. 

Hoe verklaar je aan een hond dat zijn baasje vandaag niet kon wegens teveel pijn. 

Niet dus….

Volgens de dierenarts is Beau al heel de dag uit zijn normale doen.  Tja, iedereen heeft wel eens een slechte dag. Hij wil geen snoep, hij wil niet spelen, hij doet het tegenovergestelde van wat we vragen…… zou daar iets achter zitten??

Spijtig dat Beau niet kan praten, dan konden we misschien iets oplossen.   Hij ziet er goed uit. De wonden op zijn hoofd genezen. Volgens de arts genezen de andere wonden ook.  Beau heeft geen koorts zoals vorige dagen.

Beau wil niet in zijn bed en wil niet uit zijn bed.  Hij staat steeds te kijken waar zijn baasje blijft.   Ja man, morgen komt hij terug met ons mee en kan je terug gezellig tegen hem aankruipen.  Dan is jouw dagje geslaagd. 

Met een traan in onze ogen verlaten we de kliniek .

Tot morgen lieve man.

Morgen komt je baasje en dan ben je gelukkig.