Below the Dutch text, you will find an English translation of this message.

Lieve familie, vrienden en dierbaren van Eunice, Michael en de kids,

Eunice was een vrouw vol in het leven. Op de bank zitten? Niks voor haar! Ze ging eropuit, de natuur in, creatief bezig zijn, lunchen, bakjes koffie drinken en kletsen… kletsen totdat je eigenlijk écht niet meer ergens op tijd kon komen. Altijd vol energie en met enthousiasme overal instappen. En altijd met oog voor een ander. Zelfs tijdens haar ziekte bleven die eigenschappen overeind. Een feestje tijdens de chemo? Dan plannen we dat eromheen. Iemand jarig? Ik lap mezelf wel op. Haar FOMO kwam dan ook nog weleens om de hoek kijken, ze wilde erbij zijn, bij het leven, bij de mensen die ze liefhad.

Juist daarom is het nauwelijks in woorden te vatten hoeveel verdriet er is nu al die dromen en plannen die Eunice had, samen met Michael en de kinderen, niet meer met elkaar vervuld kunnen worden. En wij… wij staan machteloos aan de zijlijn.

Toch willen we, nu er zo weinig te doen lijkt, iets betekenen. In gesprekken met Michael werd voor ons juist duidelijk hoeveel mooie plannen er waren. Dat bracht ons op het idee om, namens iedereen die van hen houdt, een klein stukje van die dromen toch voort te zetten. Niet meer met Eunice aan hun zijde, maar wél in haar warme, liefdevolle nagedachtenis.

Via deze pagina kun je, als je dat wilt, een bijdrage leveren. Voel je volledig vrij, alles is goed.

Veel liefs!

-----------------------------------------------------------------

Dear family, friends and loved ones of Eunice, Michael and the kids,

Eunice was a woman full of life. Sitting on the couch? Not for her! She loved going out into nature, being creative, going out for lunch, having coffee and chatting… chatting until you really couldn’t show up on time anywhere anymore. Always full of energy, stepping into everything with enthusiasm. And always with an eye for others. Even during her illness, those qualities stayed with her. A party during chemo? We’ll plan around it. Someone’s birthday? I’ll pull myself together. Her FOMO also showed up from time to time; she wanted to be there, with life, with the people she loved.

That is why it is almost impossible to put into words how much sadness there is now that all the dreams and plans Eunice had, together with Michael and the children, can no longer be fulfilled. And we… we stand powerless on the sidelines.

Still, now that there seems to be so little we can do, we want to mean something. In conversations with Michael, it became clear to us just how many beautiful plans they had. That inspired us to carry on a small piece of those dreams on behalf of everyone who loves them. No longer with Eunice by their side, but in her warm, loving memory.

Through this page, you can contribute if you wish. Feel completely free. Anything is okay.

With much love.